Latios is zoek. Reinier helemaal over stuur, Latios zat niet in zijn map. Ik had een blauwe Latios, roept hij. Heb je hem niet in Evert zijn rug gestopt? Vraag ik tegen beter weten in. Nee, daar zitten mijn spongebob kaarten!. Ah. Daar zijn die dus. Alle mappen en blikken op tafel en zoeken maar. En in eens, ja zomaar in eens, wist ik het weer. Ik had Latios gevonden in Evert zijn rug, bij het opruimen van reinier zijn kamer en die kaart had ik, om hem schoon en heel te houden, zolang in een multomap gedaan. Maar ja in welke? Gelukkig vonden we hem en toen was alles weer goed. Waarom dit verhaal? Pokemon kaarten zijn meer dan kaarten alleen voor kids. De kaart vertegenwoordigd de pokemon die daar op staat, en de kaart eigenaar is de trainer van het beest/vriendje. Zeg dus nooit ( NOOIT !! ) Joh het is maar een kartonnetje, want de kids kijken je de eerste paar uur niet meer aan. Tot ze trek krijgen in een snoepje, dan weten ze in eens weer wie je bent. ( zucht ) . Het is hier in huis soms erger dan bij de Liga. Stapels kaarten, en sorteren maar. Reinier verzameld ze op evolutie, maar Kelly legt ze op serie en nummer. Kelly verzameld de exemplaren die "tournooi-geldig" zijn, Reinier die hij mooi vindt, en ik, ik verzamel alle oude "niet meer tournooi-geldige" kaarten. Ik heb bijna ( BIJNA ) base set 1 in het Nederlands compleet. Kwestie van afentoe een partijtje op eBay kopen.
Met mijn buik gaat het heel goed. De pijnstillers werken prima, alleen blijft mijn rug lastig, als ik wat langer stil zit, doet op staan pijn. Maandag ochtend nog maar eens bellen naar de assistente van de internist. Er moet toch echt wat aan die buik gedaan worden, dan gaat het vast ook beter met mijn rug. De zondag is verder goed verlopen, morgen gaan de kids weer naar school. Kelly had een plant mee gebracht uit de klas om te verzorgen "kindje op moederschoot" die was al meer dood dan levend toen hij hier binnen kwam, maar nu krijgt hij toch weer wat groene nieuwe blaadjes. Dat komt vast door "the secret life of plants" van Stevie Wonder. Die ik het hele wekend voor het plantje heb ge-MP-drie'd .
Met mijn buik gaat het heel goed. De pijnstillers werken prima, alleen blijft mijn rug lastig, als ik wat langer stil zit, doet op staan pijn. Maandag ochtend nog maar eens bellen naar de assistente van de internist. Er moet toch echt wat aan die buik gedaan worden, dan gaat het vast ook beter met mijn rug. De zondag is verder goed verlopen, morgen gaan de kids weer naar school. Kelly had een plant mee gebracht uit de klas om te verzorgen "kindje op moederschoot" die was al meer dood dan levend toen hij hier binnen kwam, maar nu krijgt hij toch weer wat groene nieuwe blaadjes. Dat komt vast door "the secret life of plants" van Stevie Wonder. Die ik het hele wekend voor het plantje heb ge-MP-drie'd .
( als mijn moeder nog had geleefd zou ze vandaag 81 jaar geworden zijn, het heeft helaas niet zo mogen zijn )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten