Wat een koude wind.

Kerstmis is voorbij, het boompje en de versieringen kunnen weer de dozen in, en verdwijnen weer voor een jaar in een grote verhuisdoos, die achterin onze slaapkamer in een hoek staat. We wonen nu eenmaal klein, en de 'moderne' mens heeft nu eenmaal veel spullen. O.K. ik gooi gewoon niet graag wat weg, daar kan het ook aan liggen. Zo was ik vanochtend op zoek naar handschoenen. Het wordt koud smorgens en met hond uit laten, loop je met het handvat van die uitrol riem in je hand. Dus het mandje met handschoenen, sjaals en mutsen leeg gekieperd op de bank. En ja, daar kwamen de Beer-in-het-blauwe-huis kinder sjaals te voorschijn. En Unox-orange-Olympische-handschoenen van het formaat duim-warmer. Gelukkig vond ik ook mijn handschoenen. Gelijk een warmere sjaal uit gekozen en alles wat te klein was geworden weg gedaan. Mandje weer terug in de kast en daarna met de hond door de Brrrrr-wat-snijd-die-wind-dwars-door-me-heen wind. Vervolgens R op gehaald en hop hop naar de bios. Madagascar 2. Tropische film, daar wordt je weer warm van. Thuis verder aan het nieuwe Pokemon-Deck bouwen. Want dat we het nieuwe jaar in gaan met een spetterend nieuw deck, is beslist de bedoeling. Nog 3 dagen werken en dan zit het jaar er op. Het is heel stil op de zaak, de meeste mensen hebben vrij genomen. Een goede gelegenheid eens lekker op te ruimen, administratief gezien dan he.

Prettige kerstdagen en een beren goed jaar.

Weekend

Een rustig weekend deze keer, er was zaterdag geen Pokemon kaarten in de club, want op de locatie werd een Magixs Tournooi gehouden, we hadden wel naar Pokemon toornooien in Aalsmeer of Almere gekund, maar de animo ontbrak. we zijn moe. Wel gaan we volgende week zondag naar Leiden voor een tournooi. Ik heb mijn wedstrijd deck aangepast en zaterdag op de pc met Redshark ( een pokemon oefen programma ) mijn gepimpte deck zitten testen. Verder hebben het huis in kerst sfeer gebracht We hebben een boompje op tafel en een grote schaal met kransjes, en verschillende kerstknuffels overal door het huis. Verlichting bij het raam. K is uit logeren en R kijkt Anubis DVD's. Smiddags heeft M de ramen gezeemt, en is ze is zaterdag avond naar de Bingo geweest, niets gewonnen. Onrustig geslapen. Zondag gestofzuigd en het laminaat met een vochtig-doekje aan een steel wat schoongemaakt, de steel brak af, dus uiteindelijk heb ik op mijn knietjes door de kamer gekropen en zo de vloer gedaan. Alle belasting en verzekerings papieren bij elkaar gezocht: over een tijdje moeten we weer aangifte doen, en het is dan toch wel handig om alles vast bij elkaar te hebben. En nu had ik daar mooi de tijd voor. En oh ja, ik ben ALWEER verkouden. Houdt het hoesten dan nooit op? Daar wordt ik dus ook moe van. Heb jij dat ook wel eens? Dat je je moe voelt? Moe van die steeds weer terug kerende kleine en grote tegenslagen?

Je ziet er lekker uit.

Donderdag naar cursus Hands on Planner in Diemen-Zuid, ik vertrek lekker vroeg, eerst met de bus, dan met de metro en kom netjes volgens planning aan op Station Alexander. Hier moet ik een trein naar uitgeest nemen om straks over te stappen op station Duivendregt. Even later komt op het stationsboard mijn trein aangekondigd: vertraging 10 min. Hmm denk ik, dan mis ik de overstap op Duivendregt, maar dat maakt niet uit, om het kwartier rijdt er wel een boemel dus ik kom wel op tijd. Een dames stem roept enige tijd later om dat de trein een vertraging heeft van 1 kwartier. Ach wat. Ik loop wat heen en weer op het station. Niet lang daarna komt er een trein het station in. Iedereen stapt in: ik ook. De trein rijdt lekker door. Ik lees mijn krantje. Wat stopt die trein weinig denk ik. Maar zit er niet over in. Als ik twee krantjes uit heb, komen we aan op Utrecht CS. ??? Wat raar denk ik, zou ik wel goed zitten? Ach wat, hij gaat vast zo verder als boemel. Bijna iedereen stapt uit, en direct daarna komen er veel nieuwe mensen binnen. De trein vertrekt. Ik kan door het raam niet het boord zien. Jammer. Als de trein rijdt, klinkt een vriendelijke dames stem, die vertelt dat dit de intercity naar Leeuwarden is en het volgende station is Apeldoorn. Dat heb ik weer, zit ik helemaal verkeerd. Op Apeldoorn stap ik uit en loop naar de grote gele borden, ik loop er wat om heen op zoek naar een plaatsnaam die ik ken. "Uitgeest" zie ik staan. Ah, dat is dus die boemel die ik had moeten hebben, Mijn vinger gaat langs de aangegeven stations Weesp, Diemen. Zie je wel. Gevonden. Spoor 7. Nog 5 minuten, Ik trek een sprintje. Wanneer ik in de trein zit, kijk ik op het boord, een hele rij stations. Ja. Hilversum, Weesp, Diemen, Amsterdam, Uitgeest. Mooi, ik zie dat ik om 9.12 op Diemen ben. Ik bel naar het opleiding centrum en vertel dat ik een overstap het gemist en daardoor een kwartiertje later ben. De vriendelijke dame beloofd het door te geven aan de leraar. Station Hilversum, ik kijk door het raam of ik iets zie van omroepland, niets natuurlijk. Ach het zal wel. Weesp, in gedachten zwaai ik naar Anna die ken ik en die woont daar, moet ik weer eens opzoeken, maar niet vandaag. Het volgende station moet het zijn, maar iets te laat. De trein remt, ik kijk naar buiten. Dit klopt niet denk ik, dit ziet er anders uit dan de vorige keer dat ik naar cursus ben geweest. De trein stopt, ik stap uit, Kijk om me heen. Dit is foute boel. Dat heb ik weer, weer verkeert. Ik stap snel weer in. Kijk op mijn printje van de reisplanner .. "Diemen-Zuid" ik denk aan het liedje van Baas B: "je ziet er lekker uit, jij gaat mee naar diemen-zuid". Pardon meneer zeg ik tegen een passagier, is Diemen een anders station dan Diemen-Zuid? Ja zegt de man. Ik zucht, Dan ben ik verkeert. Ik ga maar weer zitten. Wat is het volgende station? Amsterdam-Muiderport. zegt de man, daar kunt U overstappen op de stoptrein naar Rotterdam. Wanneer U naar diemen-zuid wilt, moet u dan overstappen op Duivendregt. Ja zeg ik, Duivendregt en tik op mijn briefje, dat komt me bekent voor. De vriendelijke man stapt ook uit op Muiderpoort en wijst mij hoe ik op het juiste perron moet komen voor de stoptrein richting Rotterdam. Raar station is het, het heeft een V vorm en je moet dus over straat om op de ander poot van de V te komen. Ik bel nog maar eens naar de trainingslocatie. Ik ben er bijna leg ik uit, ik sta alleen op diemen in plaats van diemen-zuid. Maar ik kom er zo snel mogelijk aan. Diemen? zegt de dame, dat klinkt dicht bij. Ik geef het door. De stoptrein komt en ik reis door naar Duivendregt, daar stap ik over op de boemel en kom om 9.45 aan op Diemen-zuid. Wat een wereld reis. Ik haast me naar binnen. De cursus is vast begonnen. Maar het enige wat ik heb gemist is het voorstellen van de deelnemers, Ik ben gelijk aan de beurt en vertel wie ik ben, wat ik doe, en wat ik van de cursus verwacht. De rest van de dag kijken we naar de presentatie, luisteren naar de uitleg, doen oefeningen op de laptops, en krijgen zo inzicht in de materie en elkaars manier van werken. Het eten tussen de middag smaakt prima, en om 16.00 uur zit de dag er op en ga ik weer naar het station. Ik let extra goed op. Deze keer zit ik in de juiste treinen en ben rond half 7 thuis. Vrijdag de tweede dag cursus. Nu is er geen vertraging en ik ben netjes op tijd. Ook nu weer een presentatie. uitleg, rollenspel, werken op de laptops, en het uitvoeren van verschillende opdrachten. Een verfrissende cursus. Je maakt kennis met de verschillende toolings. Software en de rapportages. En heel belangrijk: je leert mensen kennen die op andere sites het zelfde werk doen ( of gaan doen ) als jij, en je hoort hoe zij werken en welke technieken en manieren zij gebruiken. Het deelname certificaat ga ik maandag faxen naar de regio. En dan eens kijken of ik de frisse ideeën kan toepassen op mijn eigen stek.

Pokemon

Zaterdag in Rotterdam naar de Pokemon Gym geweest, K heeft fijn gekaart en ik ben met M wat gaan wandelen, over de markt en even naar V&D. Zondag vroeg op gestaan, want deze dag was in Leiden het Juriaan herdenkings tournooi. Juriaan wat de Pokemon Professor / Gymleader van de PokeGym in Rotterdam, onlangs is hij onverwachts in zijn slaap overleden. 22 jaar oud. Om de mensen die hem kenden de gelegenheid te geven samen te komen werd zondag een special tournooi georganiseerd in zijn woonplaats Leiden. Meer dan 70 spelers waren aanwezig, van uit Groningen tot aan Belgie aan toe. Er was een speciale herdenkings boom waar aan je een kaart kon hangen en voor alle deelnemers waren er leuke prijzen ter beschikking gesteld door diverse organisaties en bedrijven die Juriaan kenden. Het was een vriendschappelijk tournooi en iedereen heeft zeer sportief gespeeld. K werd 2de van junioren en kreeg behalve een stapel pokemon pakjes ook een GymLeader Tshirt. Zelf werd ik 26ste bij de senioren en kreeg 1 pakje. Savonds laat toen we weer thuis waren hebben we nog even stil bij elkaar gezeten, gepraat en gedacht over dat rare ding dat we leven noemen. We moeten echt meer de tijd nemen voor elkaar en om te LEVEN, want het kan zo onverwacht voorbij zijn. We zullen Juriaan nog lang missen.

Huisarts

Volgens de huisarts heb ik geen liesbreuk en mijn prostaat heeft ook een normale maat. Voor de zekerheid toch even een plasje ingeleverd. De volgende dag kreeg ik telefonisch te horen dat er bloed bij zat. Over een week een nieuw plasje inleveren. Dan zien we weer verder. De pijn in de lies is zo goed als weg. Ben donderdag na het bezoek aan de huisarts ook gewoon weer aan het werk gegaan. Geen koorts meer. Wel moe en ik heb diaree: het lijkt wel dropwater. Het zit dit jaar absoluut niet mee met de gezondheid.

Bijna Beter?

Sinds maandag 24 november ben ik in de ziektewet. Het griepvirus heeft mij in zijn greep. Koortsaanvallen, hoofdpijn, hoesten, pijn in rug en buik. Donderdag dacht ik, het gaat wel weer, dus ik naar mijn werk. Nou dat was niet handig. Na twee mailtjes lezen zag ik de letters groter en kleiner worden op het scherm, en ik had zweet druppels op mijn bovenlip. Een collega heeft me thuis gebracht. Snachts kotsen en 25 keer wakker. Moe. En toen kreeg ik bij het hoesten pijn in mijn lies. Wat nu weer?Maandag gebeld naar het docters centrum, 'het heerst', gewoon uitzieken. Maar mijn lies? Donderdag kan ik langs komen. Eerder is er geen plaats. Vandaag ga ik de hele dag op blijven. Ik ben sinds vorige week donderdag niet meer buiten geweest. Weer normaal eten en drinken, en ik ga ook mee de hond uitlaten. Ik wil me weer goed voelen. Maar het voelt of ik een kussen op mijn hoofd heb, dat langs mijn oren op mijn schouders drukt. Maar ik klaag niet hoor. Ik ga zo lekker op de bank zitten en de dvd box "10th kingdom" kijken.