Nieuwe opdracht

Vrijdag kreeg een telefoontje dat er een nieuwe opdracht voor me gevonden was, ik kon gelijk maandag beginnen. Als planner op een tweedelijns supportdesk. De calls die de eerste lijns niet telefonisch hebben kunnen oplossen komen via de tool in een werk lijst, ik kijk of alle informatie er in staat en kies dan welke support engineer zijn tijd er aan gaat besteden. Er zit een heel scala aan diensten en classificaties om heen, dus het is wel wat ingewikkelder dan het op het eerste oog lijkt. Ik 'bewaak' de voortgang, zodat alles binnen de afgesproken tijd wordt afgerond/opgelost. Wekenlijks maak ik rapportages over de gang van zaken en eventueele bijzondere gebeurtenissen. De eerste dag was wel wat raar, de knul die ik ga vervangen zou mij inwerken, maar daar kwam weinig van, er was nog geen account beschikbaar voor me. Maar verder lijkt me het hier wel allemaal O.K.

Wak zwemmen

Reinier ontdekte dat er een korte curses wakzwemmen werd gegeven, nou daar wilde hij dus nog wel naar toe. 3 dagen leren door hoepels te duiken, onder zeilen (ijs) door te zwemmen en elkaar op de kant te helpen. Grote lol. En met zijn kleren aan!. Deze vrijdag was het afzwemmen, en ja hoor, alweer geslaagd. Onze water-rat. Met dank aan de duiker die onder water alles controleerde. Applaus.

Rijswijk

Gisteravond een mailtje dat ik mij vandaag in Rijswijk op kantoor moest melden, om te komen studeren. Bij binnen komst bleek het om een misverstand te gaan: het mailtje was verzonden aan alle "bank zitters", maar voor iemand van mijn niveau, is dat niet van toepassing: er is geen training beschikbaar die voor mij op dit moment van nut is. Daarom even gekletst met wat collegas en toch 2 uurtjes proef examen gedaan voor Itil Practionair Agree and Define, en daarna met een collega in de auto mee gereden. Netjes thuis voor de deur afgezet. Top. En je hoort nog eens wat. Hahaha.

Bedrijfs arts

Vandaag een bliksem bezoek aan de bedrijfsarts in Gouda. Zij wil graag op de hoogte blijven van mijn gezondheid. Voor het eerst kwam ik in het nieuwe bedrijfspand, het is prachtig. Veel glas en een hele mooie trap. De arts heeft alles op geschreven en we houden contact. Aardige dame.

Zwemvaardigheid 3

Reinier ging vandaag af zwemmen voor Zwemvaardigheid 3, het laatste certificaat dat hij halen wil. Hij is voorlopig het zwemmen zat. En hij heeft het gehaald! Hiep Hiep. Hij heeft ook al een nieuwe buitenschoolse activiteit: Scouting, iedere maandag avond hangt hij de beest uit met een clubje leeftijd genoten. Prima geregeld zo.

Pasje inleveren

Ik ben al weer een paar dagen uit bed, heb wat pyama-dagen gehouden, maar voelde me nu aangesterkt genoeg voor een ritje met de tram naar R. Ik heb n.l. nog mijn toegangs pas en die moet ik natuurlijk inleveren. De behandeling in het ziekenhuis ging vlotjes en ik heb een stuk minder buikpijn dan eerst. Maar helemaal over is het nog niet. Er zal dus nog verder gekeken moeten worden. Helaas. Maar goed, vandaag dus de pas ingeleverd, weer handen geschud en nog een vergeten foto in mijn zak gedaan. Bij gepraat met de medewerkers en mijn plaats vervanger nog even wat advies gegeven. Maandag meld ik mij beter en dan moet ik wachten op een nieuwe opdracht. Nu geloof ik pas echt dat ik daar weg ben. Moet ik straks een hele andere rol aanleren? Ik ben er klaar voor!

Oude reclame spot 1993 WASA

En toen waren er nog vier.

Vandaag liet ik een glazen schaaltje in de vorm van een appel uit mijn handen vallen tijdens het afwassen. Klets boem kapot. Oei. Ik pakte stoffer en blik veegde het op, liep er mee naar buiten en deponeerde de schreven en splinters in de container buiten. Want kapot glas wil ik niet in de pedaalemmer in huis hebben natuurlijk. Mijn vrouw vroeg natuurlijk wat het was. "Karakose schaaltje" zei ik, nu hebben we er nog maar 4. Wat voor schaaltje? vroeg mijn vrouw. Ga maar ff zitten zei ik dat wordt een lang verhaal.

Ooit, het moet in de jaren 80 geweest zijn, woonde ik met mijn ouders in het Oude Noorden. Twee gezinnen op een trap met een gedeelde voordeur. Boven ons woonde de familie Karakose, afkomstig uit Turkye. Mehmet, Selvet en hun baby Sami. We gingen goed met hen om. Mijn vader ging met vervroegd pensioen en hij wilde graag verhuizen naar een rustigere buurt. We bekeken verschillende huizen, en na een tijdje vonden we een geschikte woning in Schiebroek. We namen afscheid van het Oude Noorden en van de boven-buurtjes. Van hen kregen een afscheids cadeautje, 1 grote en 5 kleine glazen appel vormige schalen. Voor die tijd heel "in", tegenwoordig Retro-Vintage.

Een paar jaar later ging ik "eindelijk" op mezelf en mijn ouders gaven mij de schalen mee. Ik trouwde, verhuisde, kreeg kinderen, de schalen gingen mee.

En vandaag brak ik er dus 1, echt zonde, want het zijn fijne schaaltjes. Zouden ze nog bestaan? Jawel! in een Retro-Vintage internet winkel vond ik ze. Maar ja, vervangende hebben niet de gevoels waarde van de oude, toch? Ach er zijn nog 4 schaaltjes over en we zijn met z'n vieren hier thuis. Dus we laten het maar zo.

FF een poster test