Laat op gestaan vandaag, de kinderen waar al beneden aan het spelen. Heb ze drinken gegeven en toen mijn vrouw wakker gemaakt.
Vervolgens even op ebay gekeken, er is op 1 item uit de actie geboden, loopt dus weer veel te langzaam. Hoe zou dat toch komen, zouden mensen het bieden moe zijn?
Brood gemaakt en gelijk maar koffie er bij. Miranda is naar de groot handel, 60 broodjes halen, vanavond is er weer dvn bingo dus dan lusten de mensen wel wat. De overige spullen hebben we al klaar staan in het busje, alleen de broodjes halen we op het laatste moment. Moeten vers zijn he.
Koffiemelk is op en vrouwtje heeft haar mobiel in de kamer laten liggen. Dan moeten we dat maar bij de buren halen. Het is niet anders. Kelly heeft nieuwe bob de bouwer schoenen en badslippers, Reinier heeft ook nieuwe badslippers van K3, die wilde hij zo graag. Vorige week zijn zijn andere badslippers in het zwembad 'per ongeluk' door iemand anders mee genomen en niet terug gebracht. Schoften, jatten van een kind voor 13 euro. Stumpers. En als het nou nog een kind was dat zich vergist, maar de ouders zien toch waar hun kind mee thuis komt. En dan breng je dat toch terug. Maar nee hoor. Maar goed, Reinier heeft nieuwe en we schrijven nu zijn naam er op.

Woensdag voor het laatst in Den Haag gewerkt, van af volgende week zit ik in Rijswijk op kantoor.
Mijn nieuwe schoenen zijn nu al kapot. Croford Styled in Italy. 3 weken gedragen en de binnen zool laat los.
Gisteren was er een free listing day voor items vanaf1euro op ebay, ik heb er 28 objecten op gezet.
Verkouden en last van mijn rsi arm.
Kelly zei vanmorgen: Ik wil doornroosje van k3 Ik wil ook de 3 biggetjes van k3 en een muizenval voor mijn verjaardag.
Ik ga een grote zak extra zoute chips op eten, kunnen ze tenminste niet zeggen dat ik een te lage bloeddruk heb om dat ik me nergens druk om maak.

HipHopHidieHipHop. Gezellige moederdag in de tuin gezeten bij mijn schoonouders. Kinders op de racers naar buiten en zelf lekker kaas met worst en koffie genuttigd. Eindelijk weer eens een zonnige dag.
En de blijde wetenschap dat de kinders de maandag er op weer naar school zouden gaan. Ja het oude ritme is weer van start en dat is maar goed ook. 14 dagen thuis is precies lang genoeg voor de koters. Anders worden ze onuitstaanbaar. Ik moet nog 10 verhuisdozen hebben en dan kunnen de laatste items uit het magazijn. De eerste kasten zijn al verplaatst. En de cassette kast na gemeten, die gaat inderdaad passen waar ik hem hebben wil. De kast is 3 milimeter breder dan de ruimte die ik heb. Dus dat wordt flink duwen. Als het niet lukt moet ik de grote slaapkamer ook gaan verbouwen, want ik wil die kast perse daar hebben.
Dat wordt aanpoten deze maand. Ik had het al af willen hebben, maar had wat tegen slag met de gezondheid.

Je hebt wel eens van die dagen, en vandaag is er een. Van morgen wakker geworden met het gevoel dat mijn darmflora rijkelijk aan het gassen was. En inderdaad in de bus kwam er met een luide "Brrrrroefffff" een abrupt einde aan de "er zit mij een scheet dwars" situatie. Tot grote ontsteltenis van medepassagiers, mijn gerust stellende "ik ben niet recent in china geweest hoor", ten spijt. Vroeger zeiden we dan wel eens iets als flink diep in ademen allemaal, dan is het zo weg, maar dat heb ik deze keer maar laten zitten. Gelukkig bleef ik wel droog.
Minder droog was het afgelopen week in het zwembad. Voor een keer ging ik met mijn vrouw mee, onze kleine jongen naar zwemles brengen. Nou het half uurtje dat zo een kleintje dan les krijgt, brengen de ouders door in een als gezellig cafeteria ingerichte wachtruimte, met een kop koffie/thee en de lees-portefieu porte-fui-je, porte.ehhu, leesboekjes. Effin er lag gelukkig ook een echt mannen blad, met schaars geklede dame op de cover en enkele leeswaardige artiekelen. Ik las een artikel over trauma's, over mannen die door vrouwen op jongere leeftijd misbruikt waren. Dat een vrouw makkelijker een slachtoffer kan maken dan een man, immers een vrouw is lief, verzorgend, knuffelend. Als een volwassen vrouw een jonge jongen tegen zich aan drukt en knuffelt dan vindt ieder een dat normaal, als een man dat bij een jong meisje doet, wordt hij al bijna gelyncht ( vrij citaat uit het boekje, niet mijn wijsheid ) . Een aantal mannen met traumas gaven voorbeelden van wat het over komen was. Echt walgelijk. Een jongen was jaren door zijn oudere zus gebruikt, een andere stumper moest oma na iedere toilet bezoek schoon likken, en nog veel meer ergs. Gelukkig is mij dat nooit over komen.
En in eens moest ik denken aan Rob de Nijs. Zouden zijn liedjes met teksten als, ik was 16 en zij was 28 je droeg niets anders dan je lange blonde haar, EN uit een ander lied; ik speel voor U piano, maar haal uw borsten van mijn schouder, soms autobiografisch zijn?
Gelukkig is een half uur zo om, en toen werd het hoog tijd onze jongen weer aftedrogen in de gezamelijke kleedkamer. Ik pakte de handdoek uit de tas en mijn vrouw deed zijn zwembroek naar beneden. Afdrogen, kleertjes aan en weer naar huis. Over sommige dingen moet je gewoon niet verder na denken, je kan het je zelf ook te moeilijk maken in het leven.
Ik kreeg van ricardo.nl een vriendelijk mailtje met een uitnodiging gebruik te gaan maken van een nieuwe manier van online betalen. Way2Pay, een nieuw initiatief van de ing bank. Handig voor het ontvangen van kleine bedragen. Ik gebruik zelf girotel voor dat soort zaken en ik heb een account bij TeletikSafepay voor mensen die via qoop.nl een dingetje bij me kopen. Dus ik denk er nog maar even over na, te veel verschillende rekeningen is ook niet alles. Op de giro is het al moeilijk terug vinden, wie wat waar voor heeft over gemaakt. Vandaag werd er 4.56 bij geschreven door iemand uit Varsseveld, met omschrijving "relatie". En ik vraag de mensen altijd een veilingnummer te vermelden bij hun betaling, maar de meesten doen dat niet. En het woord relatie zegt me niets, ik heb geen relatie te koop gehad. Ik heb van meerdere mensen 4.56 te goed. Maar de naam van de storter komt niet over een. Niets aan te doen. Ik wacht gewoon tot er iemand gaat mailen, dat ze betaald hebben en maar niets horen. En dan leg ik het nog maar eens uit Ik zou bijna een standaard mail gaan maken voor deze situatie, zo vaak komt het voor. Lezen wat er staat en daar naar handelen is blijkbaar erg moeilijk voor veel mensen. Shit.
En nu ga ik maar weer eens naar een klein kamertje, het is weer tijd voor mijn dagelijkse bijdrage ( in vaste vorm ) aan de natuur.

Wat is tijd toch een relatief begrip, als je bij de tandarts in de wacht kamer zit te wachten duren de minuten oneindig lang, en als je het naar je zin hebt, tijdens een dagje uit bijvoorbeeld dan is het zo voorbij. Ver weg en lang geleden zijn ook van die begrippen die moeilijk in te schatten zijn. Een maand geleden had U de vorige uitgave van dit blad in handen en nu heeft U die van deze maand al weer ontvangen.

1 mei 2003 de dag van de arbeid, de dag waarop er nog in heel wat huishoudens een bos tulpen gehaald wordt, was dit jaar ook de dag waarop we definitief afscheid gingen nemen van onze trouwe donateur Maartje. Ongetwijfeld leest U daar elders in het blad meer over. Er kwamen heel wat donateurs naar het rouwcentrum, tijdens dergelijke gelegen heden moet ik altijd denken aan het begrip tijd. Hoe kort / lang een mensen leven eigenlijk is.

Steeds kom ik dan weer tot de conclusie dan je leven bestaat uit herinneringen aan gebeurtenissen die afwijken van het gewone. Als er niets bijzonders gebeurt en de dag hetzelfde verloopt als anderen, dan vervaagt de herinnering aan die dag snel. Maar de dagen die afwijken van het gewone, een begrafenis, je eerste werkdag, rijexamen, dat zijn van die flitsen die wel bij blijven. Niet tot in detail, gelukkig maar, anders werd het wel erg vol in je hoofd, maar je weet het je wel te herinneren.

Ik heb geen idee hoeveel radio programma's ik inmiddels gepresenteerd heb en welke muziek ik daar in gedraaid heb. Maar ik probeer er iedere week toch wat bijzonders van te maken. Ik nodig U dan ook uit eens te luisteren naar een aflevering van Klinkende Klanken. Zondag avond vanaf 19:00 uur.

De afgelopen 4 jaar heb ik in Den Haag gewerkt bij een ingenieurs bureau in de olie en gas verwerkende sector. Sinds de aanslag op het wtc in New York, gaat het niet best met Amerikaanse bedrijven in deze sector, daar zij veel zaken doen met Arabische landen. Het bedrijf heeft besloten de contracten van het grootste deel van de inhuur krachten te ontbinden. Ik ben daar ook bij.

Per 1 juni a.s. ben ik weer beschikbaar voor een nieuwe opdracht gever. Tot die gevonden is zit ik bij mijn werkgever in Rijswijk 'op de bank', daar het ook in de IT Detachering branche niet geweldig gaat, verwacht ik wel enige tijd op kantoor cursussen te kunnen volgen. Een onzekere tijd, want ik moet maar afwachten waar en wat ik straks te doen krijg en wat de werk- en reis-tijden zullen zijn. Natuurlijk zal deze situatie invloed hebben op mijn beschikbaarheid voor Radio DVN. Of U mij meer of minder zult gaan horen valt op dit moment nog niet te voorspellen.

Gelukkig heb ik nog wel tijd gehad de geplande opfrissing van de DVN web site te realiseren. De site is nu weer helemaal van deze tijd. Ik hoop deze maand nog een aanvang te kunnen maken met de aanpassing van het gedeelte over mijn verzameling Perry Rhodan boekjes. Daar ik nu ook ben begonnen me de engelse en Amerikaanse uitgaven, is een nieuwe indeling van de web site noodzakelijk. Het Perry Rhodan gedeelte is sinds een maand ondergebracht bij een aparte provider. Het werd gewoon allemaal te veel van het goede. Wanneer de nieuwe vormgeving gereed is leest U daar meer over in het Klinkende Klanken weblog.