vrijdag, maart 28, 2003
donderdag, maart 27, 2003
Het is een mistige dag vandaag. De trein had er gelukkig geen last van, zodat eens zonder vertraging op het werk kwam.
Mijn schoon vader heeft gisteravond geholpen een stapel dozen de vliering op te zetten, en vlak voor hij kwam pakte ik nog even twee dozen uit de kast met knuffel beren uit mijn vrouw haar jeugd, eerst de kuffels nog even in vuilniszakken gedaan tegen het stof en hup weer in de doos, dicht geplakt en klaar.
Totaal 15 dozen die alvast de nieuwe bergruimte op kunnen. Zag ik eens in de hoek, op de plank waar die dozen met knuffel gestaan hadden nog een doosje staan.
Een oud model "blueband" doos. Wat zou daar nou inzitten? Ik er bij geklommen, en hiep hiep hiep het was mijn eigen kinder speelgoed.
Lego en autotjes en een ridder spel. Ach die oude lego was helemaal hard geworden, en de raampjes helemaal krom. Maar goed, gelijk uitgezocht en beneden in de lego doos van mijn eigen kinderen gedaan. Dat vonden ze wel wat. Het ridderspel en de autotjes en sleutelhangers etcetc weer in de doos gedaan en terug gezet.
Dat gaat die vieze vliering niet op. Dit wil ik toch wel even in conditie houden. Er zitten heel wat blikken autos bij. o.a. een taxi waar van het taxibord met een veertje er in er uit kan, die heb ik nog van mijn opa gehad. Die was taxichaufeur van beroep, vandaar.
Tegen de tijd dat ik echt alles had klaar staan, was het voor mijn vrouw tijd om naar de schoolbijeenkomst te gaan. De school van onze kinderen krijgt nieuwbouw en nu was er een avond voor de buurt georganiseerd, met tekeningen, impressies en een computer animatie over hoe het er uit gaat zien. Ook de architekt was aanwezig. Nou toen mijn vrouw dus de deur uit was kwamen de kinderen naar boven. Trampolienen op pa en ma's bed, met hun schoenen aan.
Even later kwam schoonpapa, die maakte het luikopen en klom door het gat in de kast de vliering op. Ik gaf de dozen aan en hij plaatste ze op de planken.
Kerstspullen riep ik en hij hield het vooraan, Oude boeken (achteraan), Doos met knuffels (bonk), Tijdschriften (grote bonk), Een 12 elements antenne ( wat moet je daar nou weer mee, klaboemboem ), etc etc. Binnen een kwartiertje stonden de dozen er op en was het luik weer dicht geschroeft. Nog even snel de overloop gestofzuigd, ( gillende hond die in de slang bijt en daarom tikken krijgt maakte weer een indianen dans om er toch bij te kunnen ) en dat was dat.
Schoonpapa weer naar huis, kinderen naar beneden en de nieuwe-oude-lego in elkaar prikken. Leuk dat ze de zelfde dingen maken als ik vroeger huisje, treintje. Die oude lego is toch anders dan nu. Voor de wieltje en de blokjes waar wieltjes in kunnen. En ik had er cyfer en letter lego bij. dus van die 1 rondjesteen, met aan een zijde een letter of cyfer. Die zie ik tegen woordig niet meer. En deurtjes 3 rondjes breed, met doorzichte laag er in. Tegen half negen ( weer veel te laat ) de kinders naar bed gebracht. En daar na nog even zelf met de lego zitten spelen. Mijn vrouw kwam thuis en toen was er thee en roze koek, ( van die lekkere glace koeken die je als kind van je moeder in het zwembad kreeg en dan naar chloor smaakten ). Zij vertelde honderd uit over de presentatie van de nieuwe school. Ook over de steeds veranderende bus diensten in de wijk, en de leeftijd van Wim, hoofd van de school was er gesproken. Gezellig dus. En toen kreeg ik een cadeautje. Een nieuwe wekker. Die hebben we even aangesloten bij het bed, er bleek allemaal zand in het bed te liggen. Hoe kan dat nou? Toch lekker slapen en vanochtend piep piep piep de nieuwe wekker maakt mij prima wakker. Wel even wennen dat het knopje op een andere plaats zit dan bij de oude wekker. Nou maar hopen dat die mist van van ochtend geen bioloogies gemanupileerde gemikalien zijn.
Gezondheid voor alles!
Mijn schoon vader heeft gisteravond geholpen een stapel dozen de vliering op te zetten, en vlak voor hij kwam pakte ik nog even twee dozen uit de kast met knuffel beren uit mijn vrouw haar jeugd, eerst de kuffels nog even in vuilniszakken gedaan tegen het stof en hup weer in de doos, dicht geplakt en klaar.
Totaal 15 dozen die alvast de nieuwe bergruimte op kunnen. Zag ik eens in de hoek, op de plank waar die dozen met knuffel gestaan hadden nog een doosje staan.
Een oud model "blueband" doos. Wat zou daar nou inzitten? Ik er bij geklommen, en hiep hiep hiep het was mijn eigen kinder speelgoed.
Lego en autotjes en een ridder spel. Ach die oude lego was helemaal hard geworden, en de raampjes helemaal krom. Maar goed, gelijk uitgezocht en beneden in de lego doos van mijn eigen kinderen gedaan. Dat vonden ze wel wat. Het ridderspel en de autotjes en sleutelhangers etcetc weer in de doos gedaan en terug gezet.
Dat gaat die vieze vliering niet op. Dit wil ik toch wel even in conditie houden. Er zitten heel wat blikken autos bij. o.a. een taxi waar van het taxibord met een veertje er in er uit kan, die heb ik nog van mijn opa gehad. Die was taxichaufeur van beroep, vandaar.
Tegen de tijd dat ik echt alles had klaar staan, was het voor mijn vrouw tijd om naar de schoolbijeenkomst te gaan. De school van onze kinderen krijgt nieuwbouw en nu was er een avond voor de buurt georganiseerd, met tekeningen, impressies en een computer animatie over hoe het er uit gaat zien. Ook de architekt was aanwezig. Nou toen mijn vrouw dus de deur uit was kwamen de kinderen naar boven. Trampolienen op pa en ma's bed, met hun schoenen aan.
Even later kwam schoonpapa, die maakte het luikopen en klom door het gat in de kast de vliering op. Ik gaf de dozen aan en hij plaatste ze op de planken.
Kerstspullen riep ik en hij hield het vooraan, Oude boeken (achteraan), Doos met knuffels (bonk), Tijdschriften (grote bonk), Een 12 elements antenne ( wat moet je daar nou weer mee, klaboemboem ), etc etc. Binnen een kwartiertje stonden de dozen er op en was het luik weer dicht geschroeft. Nog even snel de overloop gestofzuigd, ( gillende hond die in de slang bijt en daarom tikken krijgt maakte weer een indianen dans om er toch bij te kunnen ) en dat was dat.
Schoonpapa weer naar huis, kinderen naar beneden en de nieuwe-oude-lego in elkaar prikken. Leuk dat ze de zelfde dingen maken als ik vroeger huisje, treintje. Die oude lego is toch anders dan nu. Voor de wieltje en de blokjes waar wieltjes in kunnen. En ik had er cyfer en letter lego bij. dus van die 1 rondjesteen, met aan een zijde een letter of cyfer. Die zie ik tegen woordig niet meer. En deurtjes 3 rondjes breed, met doorzichte laag er in. Tegen half negen ( weer veel te laat ) de kinders naar bed gebracht. En daar na nog even zelf met de lego zitten spelen. Mijn vrouw kwam thuis en toen was er thee en roze koek, ( van die lekkere glace koeken die je als kind van je moeder in het zwembad kreeg en dan naar chloor smaakten ). Zij vertelde honderd uit over de presentatie van de nieuwe school. Ook over de steeds veranderende bus diensten in de wijk, en de leeftijd van Wim, hoofd van de school was er gesproken. Gezellig dus. En toen kreeg ik een cadeautje. Een nieuwe wekker. Die hebben we even aangesloten bij het bed, er bleek allemaal zand in het bed te liggen. Hoe kan dat nou? Toch lekker slapen en vanochtend piep piep piep de nieuwe wekker maakt mij prima wakker. Wel even wennen dat het knopje op een andere plaats zit dan bij de oude wekker. Nou maar hopen dat die mist van van ochtend geen bioloogies gemanupileerde gemikalien zijn.
Gezondheid voor alles!
woensdag, maart 26, 2003
Mijn oudste zoontje ( reinier 6 ) had vorige week een kinderfiets gekregen van opi en omi. ( 99 euro ) en trots dat hij is. Mijn schoonvader er maar naast rennen. En ja hoor na enige tijd kon het ventje al een paar meter los rijden. Ach hij is zo blij. De jongste ( kelly 4 ) zat het allemaal zo eens te bekijken en vertelde dat hij graag een scateboard wilde. Dus wij lachen. Savond bij het naar bed brengen begon hij er weer over. "Kelly atebord". Wat bedoel je? Vroeg ik. Mag ik een Ssssskatebooord? zei hij geconcentreed.
Weet je wat dat is dan een scateboard?, Ja zei kelly een step met geen stuur. Nou daar zat ik. Dus ik beloofd dat we er met sinterklaas en de kerstman over zouden hebben, maar dat het waarschijnlijk niet door zou gaan, om dat het gevaarlijk is. Een beetje boos ging hij slapen.
Deze week hadden mijn schoonouders een verrassing, ze hadden in de reclame folders een kindermotor gezien, electrisch, dat leek ze wel wat voor kelly. Dus wij bellen naar de K shop waar een vriend van ons werkt, en die zei metteen dat we dat flut ding niet moesten kopen. Altijd handig eerlijke vrienden op goeie plekken toch. Daarom naar de Toys en daar hadden ze ook van die motortjes , wat groter ( en duurder ) en met twee accus. Dus toen die maar aangeschaft ( 159 euro ). Schoon papa heeft het ding in elkaar gezet en hup de kleine er op weg rijden. En blij blij blij. Zo trots. En ja hoor, de tuin uit, de hoek om, nog een hoek om en vol gas het invalide opritje af de middelstraat op. Gelukkig geen auto in de buurt, maar toch schrik je. Je komt er gewoon niet op tijd bij. Dus eerst maar eens wat afspraken gemaakt voor er verder gepronkt kon worden.
Niet van de stoep, nergens tegen aan, niet op tillen aan het spatboard, niet uit lenen ( ook niet voor "eerlijk waar maar 1 rondje" of "proberen" ), niet afstappen en laten staan op straat, bij problemen: schreeuwen! Nou daar zat kelly wel even van te kijken, zo een mooi cadeau en gelijk allemaal nieuwe regels. Hij wilde gewoon racen.
Vanmiddag gaat het hele span weer naar opi en omi en kunnen ze weer fietsen en brommen. en opi en mijn vrouw er maar achter aan rennen.
De opruiming van het magazijn schiet al aardig op, in gedachten ben ik de kinder kamer die er van gemaakt moet worden al aan het inrichten.
De eerste 10 dozen staan op zolder, en de volgende 12 staan klaar op de overloop vanavond komt mijn schoonvader even helpen, die dozen moeten ook naar boven. Het magazijntje is dan voor de helft leeg. en dan kan het grote verplaatsen beginnen, dingen die binnen hand bereik moeten blijven in de vrij gekomen kast ruimte zetten, en dingen die achter af ook naar de vliering hadden gekunt nog even in dozen klaar zetten. Er komen nog dingen te voorschijn waar van ik weet dat ze er staan, maar waar ik nu nog niet bij kan. honderden cassette met oude opnames van mijn radioprogrammas uit begin jaren 90. Die gaan ook allemaal in dozen en op de vliering.
En heel veel lege doosjes die ik bewaard heb om verkochte artikelen in te verzenden, waar moet ik die in hemelsnaam gaan opstapelen. Als het zo ver is vindt ik wel een oplossing.
Het gaat niet best bij het bedrijf waar ik gedetacheerd zit. Er moeten 200 vaste krachten weg. Er blijven dan 800 man over. Ook het grootste deel van de externen zullen moeten vertrekken. Ik ben zo een externe, dus mijn dagen zijn geteld hier. 8 april komt mijn fieldmanager van het detachering bureau met mij en de afdelingsmanager van hier praten. Evaluatie gesprek. Dat klinkt toch anders dan functionerings gesprek. Je proeft het verschil? Juistum. Maar goed, ik zit hier nu bijna 4 jaar en dat is wel erg lang voor detacherings begrippen. Ik ben benieuwd wat er uit gaat komen, en of er snel een nieuwe opdracht gever gevonden wordt waar ik het naar mijn zin kan hebben.
Nou is zin iets wat je grotendeels zelf maakt. En aan mij zal het niet liggen, want ik ben een gezellige vent, zonder ouwehoer praatjes. Toch?
Tot zover de stand van zaken voor vandaag.
Feiten onder voor behoud.
Weet je wat dat is dan een scateboard?, Ja zei kelly een step met geen stuur. Nou daar zat ik. Dus ik beloofd dat we er met sinterklaas en de kerstman over zouden hebben, maar dat het waarschijnlijk niet door zou gaan, om dat het gevaarlijk is. Een beetje boos ging hij slapen.
Deze week hadden mijn schoonouders een verrassing, ze hadden in de reclame folders een kindermotor gezien, electrisch, dat leek ze wel wat voor kelly. Dus wij bellen naar de K shop waar een vriend van ons werkt, en die zei metteen dat we dat flut ding niet moesten kopen. Altijd handig eerlijke vrienden op goeie plekken toch. Daarom naar de Toys en daar hadden ze ook van die motortjes , wat groter ( en duurder ) en met twee accus. Dus toen die maar aangeschaft ( 159 euro ). Schoon papa heeft het ding in elkaar gezet en hup de kleine er op weg rijden. En blij blij blij. Zo trots. En ja hoor, de tuin uit, de hoek om, nog een hoek om en vol gas het invalide opritje af de middelstraat op. Gelukkig geen auto in de buurt, maar toch schrik je. Je komt er gewoon niet op tijd bij. Dus eerst maar eens wat afspraken gemaakt voor er verder gepronkt kon worden.
Niet van de stoep, nergens tegen aan, niet op tillen aan het spatboard, niet uit lenen ( ook niet voor "eerlijk waar maar 1 rondje" of "proberen" ), niet afstappen en laten staan op straat, bij problemen: schreeuwen! Nou daar zat kelly wel even van te kijken, zo een mooi cadeau en gelijk allemaal nieuwe regels. Hij wilde gewoon racen.
Vanmiddag gaat het hele span weer naar opi en omi en kunnen ze weer fietsen en brommen. en opi en mijn vrouw er maar achter aan rennen.
De opruiming van het magazijn schiet al aardig op, in gedachten ben ik de kinder kamer die er van gemaakt moet worden al aan het inrichten.
De eerste 10 dozen staan op zolder, en de volgende 12 staan klaar op de overloop vanavond komt mijn schoonvader even helpen, die dozen moeten ook naar boven. Het magazijntje is dan voor de helft leeg. en dan kan het grote verplaatsen beginnen, dingen die binnen hand bereik moeten blijven in de vrij gekomen kast ruimte zetten, en dingen die achter af ook naar de vliering hadden gekunt nog even in dozen klaar zetten. Er komen nog dingen te voorschijn waar van ik weet dat ze er staan, maar waar ik nu nog niet bij kan. honderden cassette met oude opnames van mijn radioprogrammas uit begin jaren 90. Die gaan ook allemaal in dozen en op de vliering.
En heel veel lege doosjes die ik bewaard heb om verkochte artikelen in te verzenden, waar moet ik die in hemelsnaam gaan opstapelen. Als het zo ver is vindt ik wel een oplossing.
Het gaat niet best bij het bedrijf waar ik gedetacheerd zit. Er moeten 200 vaste krachten weg. Er blijven dan 800 man over. Ook het grootste deel van de externen zullen moeten vertrekken. Ik ben zo een externe, dus mijn dagen zijn geteld hier. 8 april komt mijn fieldmanager van het detachering bureau met mij en de afdelingsmanager van hier praten. Evaluatie gesprek. Dat klinkt toch anders dan functionerings gesprek. Je proeft het verschil? Juistum. Maar goed, ik zit hier nu bijna 4 jaar en dat is wel erg lang voor detacherings begrippen. Ik ben benieuwd wat er uit gaat komen, en of er snel een nieuwe opdracht gever gevonden wordt waar ik het naar mijn zin kan hebben.
Nou is zin iets wat je grotendeels zelf maakt. En aan mij zal het niet liggen, want ik ben een gezellige vent, zonder ouwehoer praatjes. Toch?
Tot zover de stand van zaken voor vandaag.
Feiten onder voor behoud.
dinsdag, maart 25, 2003
Start van Blogger
Mijn echte eerste post op blogger, ik heb een aantal maanden een soort dagboek bij gehouden op de boards van Ebay.nl onder de titel "belevenissen van..." maar na 100 stukjes was ik het zat. Steeds maar weer van de figuren tussen door die zo nodig commentaar moesten leveren. Toen ik dit alternatief tegen kwam op het www was de keuze snel gemaakt. De komende tijd hier mijn verhaaltjes. Ik kom toch niet vaak meer op de Ebay site, door het invoeren van aanbiedings kosten is het voor mij niet leuk meer daar nog te veilen. Via qoop.nl bied ik nu mijn spulletjes aan maar die hebben geen boards. Dus dan maar zo.
Postings van oudere datums zijn later bij geplaatst en copys van "de belevenissen van..." af het ebay forum.
donderdag, maart 13, 2003
Jarig
Vandaag heb ik koeken bij me om uit te delen op het werk, van die goedkope van de euroshopper. Want vandaag wordt ik 44. Heb ik niets voor hoeven doen, ging van zelf. Maar ik voel me helemaal geen 44. 44 het klinkt zo volwassen. Ehhu oud.Als tiener vond ik volwassenen allemaal oud. Ik had een geweldige oplossing voor de overbevolking: iedereen met 30 een spuitje. Toen werd ik zelf 30 en dacht ik daar heel anders over. Nou ben ik alweer heel wat jaartjes verder. Ach wat vliegt de tijd ( verzucht de oude man ).Ik weet nog dat ik op woensdag middag op de beurstrappen ging zitten om naar de flanerende meisjes te kijken. En strips lezen bij de Slegte ( niet kopen natuurlijk ). Internet bestond nog niet. HAHA ik ben van de pre-internet generatie, een no-mobiel-timer. Nog opgegroeid met contant geld in de zak. Maar genoeg over het verleden. 44 jaar toekomst achter de rug, dus laat de rest nu ook maar komen. Er gaat zo vast wel iemand koffie halen voor de mensen op de kamer en dan deel ik de koeken uit. Als ze maar niet willen zoenen, want dat vindt ik niet prettig. Zaterdag vieren we het thuis met de familie. Mijn vrouw bakt een mandarijn vlaai en een kersen vlaai. Lekker zelf gemaakt. En de kinderen helpen met uitpakken van de cadeaus. Dat vinden ze nu eenmaal leuk. Vanochtend werd ik gebeld door Danny die me feliciteerde en ik heb al twee verjaardags kaartjes binnen.De cassette van Nana, die ik in de herkansing had gezet is met direct kopen er uit gegaan, vanavond zendt ik de winnaar van af thuis een mail met betalings instructies. Weten jullie nog dat ik wat oude rekenmachines had ingescand en te qoop gezet? Wel er is er op een geboden, dat had mijn vrouw niet verwacht. Lekker puh. Ik had zelf een Fotokaart van Rita Reys gekocht, die is inmiddels binnen en heb ik direct naar mijn vader gebracht, want hij is een grootte fann van haar. Nou dat vond hij wel wat. Van de huisarts heb ik inmiddels de uitslag gekregen van het bloed onderzoek. Niets bijzonders gevonden. Alle onderzochte zaken waren in orde, ik heb geen ijzergebrek, bse, suiker, vitamine gebrek of iets ander engs. Dus. Maar waar ben ik dan potverdikkeme steeds zo duizelig van. Dan maar het oogzieken huis gebeld, of het van mijn oogdruk verlagende druppels kan zijn. Niet dus, die gebruik ik al weer twee jaar en als ik daar niet tegen kon, had ik wel gelijk last gekregen. Tja, daar moet ik ze toch gelijk in geven.Misschien moet ik wel gewoon wat vaker achter het beeld scherm weg. Zou dat dan de oorzaak zijn?
woensdag, maart 12, 2003
eBay
twee meldingen nbb gedaan, en de objecten via herkansings aanbod er weer op gezet. Ik had nog niet eerder gebruik gemaakt van de herkansingsaanbod tool, werkt makkelijk. Nu maar hopen de de lagere bieders als nog tot aan koop over gaan. of dat anderen dat doen. Vreemd blijf ik het wel vinden, mensen die wel tijd hebben om te bieden, maar dan vervolgens niet reageren als ze het object winnen. Als blijkt dat ze kapotte pc's hebben of in het zieken huis liggen dan hierbij alvast mijn excuses. Verder weinig nieuws te melden. Zo direct nog even 3 cassette bandjes met sprookjes in scannen. Ooit gekregen van een goed bedoelende tante, maar mijn kinderen vinden er niets aan. Ze horen liever plop of k3 liedjes als ze naar bed gaan.
zondag, maart 09, 2003
Hou je hond vast
Nou dat was me het weekje wel weer. Heel wat beleefd, dus dat gaat de nieuwschierige medemens weer tijd kosten. Maandag mocht Reinier ( 6 jaar ) voor het eerst naar zwemles. Hij heeft meer dan anderhalf jaar op de wacht lijst gestaan, en nu was het eindelijk zo ver. De eerste les. Nou hij zag het helemaal zitten, in het weekend moest hij zijn blauwe zwembroek wel 3 keer passen. Lachen hoor. Alles ging gelukkig goed, alleen maandag avond kwam hij even klachen, hij had van de badmeester niet achteruit mogen zwemmen en dat vond hij reuze stom. Maar verder vond hij het wel tof. Woensdags ging hij weer en toen ging het mis. Halverwege de les kwam iemand hem naar het restaurant brengen: hij was gevallen en had pijn in zijn hoofd. Hij kon beter maar vrijdag verder zwemmen. In de auto ging hij over geven en een oog draaide hemel waards. Dus vol gas door het rode licht naar het docters centrum. Al daar bleek hij een lichte hersen schudding te hebben. Maar hij mocht wel gewoon weer naar huis. Snachts hebben we hem 3 maal wakker gemaakt om te kijken of hij normaal reageerde, De volgende dag thuis gehouden van school. Even rustig. Zelf was ik die donderdag ochtend ook thuis, wat ik moest bloed laten prikken in de prikpolie. Ben de laatste maanden regelmatig duizelig en wil nu wel eens weten waar dat van is. Dus 4 buisjes bloed er laten uit halen en op alles controleren. Zelfs bse stond op de lijst. Dus er wordt grondig gezocht. Ik ben benieuwd. Dus Reinier maar even mee genomen en hij vond het prachtig, pappa: met een naald in zijn arm en zo grappig bleek. Ach ja. Daarna nog even met hem en mijn vrouw naar het winkelcentrum. Ik ging naar het postkantoor, ebay/qoop pakjes posten, en ondertussen nam mijn vrouw Reinier even mee naar de Zeeman. We zouden elkaar voor de AH weer zien. Effin, na het posten las ik bij de AH nog even het advertentiebord, maar er stond niets voor me bij. En daar kwam mijn vrouw al aan wandelen, Waar is Reinier vroeg ze. Ja, zei ik bij jouw, jij nam hem toch mee naar de zeeman? Nee zei mijn vrouw, bij mij is hij niet. Hij wilde naar jou toe. Nou ik schrok me wild. Gelijk vliegt er dan van alles door je heen: Ventje weg, met lichte hersen schudding, strak ligt hij nog ergens bewusteloos, of een of andere gek heeft hem mee genomen. Dus mijn vrouw naar het postkantoor en ik rennen naar de zeeman. Dwars door de winkel heen en onder die bakken kijken, want stel je voor dat hij daar ligt. Niets te zien. Mobiel aan gezet, voor het geval mijn vrouw zou bellen dat ze hem had. Door gerent naar de blokker want daar staat een electisch wiebel autotje voor de deur waar hij altijd in wil. Daar was hij niet. Terug gerent naar zeeman, weer niet, hart bonkt in de keel, paniek, waar is mijn ventje, de raket bij bram ladage voor de winkel, ook zo'n electrisch ding waar hij steeds in wil, rennen, in de gang zie ik een man en een vrouw in het blauw. De sterke arm der wet. Gelijk om hulp gevraagt, hoe ziet hij er uit, Ehhu, zes, blank, blond, stekels, waarom heb ik toch geen foto van mijn kinderen in mijn geldhouder, stom stum stom. Heeft hij een zwarte jas aan vraagt de agent. Ik weet het niet. Bloed suist in mijn oren. Ik kijk in de richting waar de agent heen kijkt. En ja hoor daar komt mijn vrouw met Reinier aan de hand. PFffffffff. Een loden last valt van mijn rug. Ik ren er heen, til hem op, knuffel hem. Waar was je nou? Bij de service balie van AH, waar we afgesproken hadden zegt mijn vrouw. De agenten komen er bij, waarom hij niet op school is. Tja, hij heeft een lichte hersen schudding. De agenten knikken begrijpend en lopen door. Wij gaan de zeeman en kopen een plastic autotje. Reinier zet het op de grond en rent er achter aan. Het maakt ons niet uit. Hij is gezond weer terug. We halen nog even boodschappen bij de AH en mijn vrouw zet me af bij de metro. Tegen half een ben ik op mijn werk in den haag. De rest van de werkdagen verlopen normaal, Vrijdags is Reinier weer gewoon gaan zwemmen. Zondag ochtend twee mensen een mail gezonden dat zij nog steeds niet gereageerd hebben na het winnen van een veiling en dat ze nog tot woensdag de tijd hebben om iets van zich te laten horen, anders nbb , neg feedback en het object naar de op een na hoogste bieder. Hopelijk loopt het nog goed af. een van de mensen die niet reageert is een bieder op een cassette van Nana Mouskouri, die voor 10 euro er uit ging. De andere Nana mc die voor meer dan 75 euro weg ging is inmiddels betaald en ontvangen. Dat ging snel en netjes. Jammer dat dat niet altijd zo kan.Zondag middag met de kinderen de hond uit gelaten. In het park werd mijn arme kleine zielige bejaarde ( even sympathie opwekken ) sheltie aangevallen door een los lopende zwarte gevlekte hond. Dat kreng beet hem zo in zijn oor, en gillen dat mijn hondje deed. Dus ik begin ook te schreeuwen en geef de aanvaller een mep op zijn kont ( met de vlakke hand ) die ging gelukkig op de vlucht. Roept zijn vrouwtje, he joh, sla je eigen hond, gek. Dus ik roep, heb je geen riem, hij valt toch aan. Hij wil alleen spelen roept ze. Het bloed gutst uit mijn hond zijn oor. De vrouw roept nog een keer gek en schoft en loopt de andere kant op. Ik wordt nu echt kwaad, wees blij dat hij nog leeft, volgende keer maak ik hem af. Ik loop naar huis met mijn gewonde hondje, de kinderen lopen bedremmeld mee, zo hebban ze pappa nog nooit te keer horen gaan. Thuis doe ik sterilon op zijn oor, weer krijsen natuurlijk en maak ik zijn vacht schoon met water. Gelukkig is het alleen het puntje van zijn oor dat stuk is. De komende dagen maar goed uit kijken in het park, voel weinig voor een knok partij met het baasje van de andere hond, maar als het nodig is , dan is het maar zo. Snap je nou dat er mensen zijn die hun hond los laten lopen terwijl ze weten dat het beest niet naar ze luistert. Slechte mensen zijn dat, die de liefde en vertrouwen van zo'n dier niet verdienen. Verder deze week eigelijk een normale week gehad, alleen viel dinsdag avond de lamp van het plafond in de wc. Dat was ook schrikken, maar gelukkig had mijn schoonvader nog een soort gelijke bol liggen en die heeft het er woensdag avond even op gedraaid, gelijk de lamp vervangen door een spaarlamp exemplaar, de wc lamp brand bij ons de hele dag, want onze jongste zoon kan nog niet bij de schakelaar en wil niet op de pot zonder licht, dan plast hij op de gang wel in zijn broek. Dus dan het lampje maar aan laten. Is uiteindelijk toch makkelijker. Gelukkig morgen weer maandag.
Abonneren op:
Posts (Atom)