Eerste werk week zit er weer op

Heel hard gewerkt de afgelopen 4 dagen. Er lag een hele stapel mutatieforms die ik moest controleren en verwerken in de juiste sheets. Helaas was te druk geweest om mijn administratie werk door iemand te laten over nemen. Dus ik kon het inderdaad alsnog allemaal gaan doen. zucht.
Verder moesten er 1090 etiketten worden gemaakt voor het pc vervang project, en kwamen er stapels containers met pcs het magazijn binnen vliegen ( voor het project ) nou, vliegen is niet het juiste woord, ik heb me het schompes lopen duwen tegen die karren. En toen kwamen er ook nog bestellingen binnen en diverse reparaties. Een helse week dus. A.S. maandag als een speer twee laptops gereed maken en dan maar hopen dat er voor de week daarna wel vervanging is, want dan ga ik naar het ziekenhuis. Ik wacht het allemaal maar weer af. In ieder geval was er donderdag lekker sate in de kantine. Dus dat was wel weer fijn.

Miranda weer wat beter.

Voor de zekerheid is Miran toch maar even naar het Zuider geweest, de dokter dacht n.l. dat het ook een gesprongen adertje in het hoofd kon zijn, ze heeft er de leeftijd voor, zei hij. Dus even een MRI scan laten maken, gelukkig werden er geen afwijkingen gevonden. Vandaag voelt ze zich wat beter, geen koorts meer, maar nog wel hoofdpijn. Morgen moeten de kids waar naar school, en is het mijn laatste vakantie dag. De benedenbuurman heeft ook de kolder in zijn hoofd, hij is op de schuur geklommen om peertjes uit zijn boom te plukken, dus foto toestel voor het raam en klik. Zal ik de hond het balkom op sturen? ( blaf blaf, boem ). Ach nee, het zijn eigen schuurtje en zijn eigen boom. Dus laat hem maar gaan.

Miranda ziek

Kan de beste gebeuren, we worden allemaal wel eens ziek. Miranda kreeg gisteravond koorts, en vanochtend had ze pijn in haar buik en benen. Voorzichtig de trap af naar de wc gestrompeld. Na 3 kwartier ben ik toch maar even gaan kijken, wat bleek: ze had geen idee waar ze was. Dus maar weer in bed gestopt en het docterscentrum gebeld.
Paracetamol en een Dusputalin in laten nemen. En lekker laten slapen. Als het vanmiddag niet beter is mag ze langs komen, zou volgens de telefoniste een beginnende voor-hoofds-holte-ontsteking kunnen zijn. Het is nu half een en ze slaapt nog steeds. Zo direct maar eens even een boterham en een beker thee naar boven brengen. Dan zien we wel weer.

Slagharen

Slagharen. "Waarom zoeken jullie het toch altijd zover, dichter bij huis is toch ook wel wat leuks?", deze met schouder ophalen beantwoorde vraag, schiet door mijn hoofd als we na een uren durende rit, een tussen stop maken bij Esso tankstation Vanenburg langs de A28 ( vlak voor afrit 10 ). We drinken wat drinken en maken de zak zoute rijen ( ongeloofelijk lekker ) open. Na wat heen en weer lopen en slappe rek en strek bewegingen, gaan we weer verder. We nemen afslag 22 en moeten dan nog een heeeeeeel eind over een smalle weg, dwars door twee dorpen. De benzine is hier wel 9 cent goedkoper dan we in Rotterdam betalen. Aangekomen bij Slagharen parkeren we de toettoet en gaan allemaal in de rij staan voor de toiletten. Dan een brug over en het park in. We zijn er nog nooit eerder geweest, maar van de buurvrouw hadden we gehoord dat het tegen viel. Zij had een huisje met pony gehuurt en dat was dan ook het enige wat haar kid leuk vond, die pony dus. Verder was er nergens wat aan. Nou dat wilden we wel eens met eigen ogen zien. We bergen de tassen met eten en drinken op in de gratis bagage kluisjes ( het zelf mee gebrachte hangslot past prima ). Eerst maar eens wandelen over de MainStreet. Verschillende eet en snoep en souvenir winkeltjes van buiten in country style. We bezoeken een cd shop, veel Hollandse Piraten muziek cds/dvds Grad Damen en conculega's. Dan beginnen we maar eens met het bezoeken van de atracties. De monorail, Het Waterorgel, In de watersplash met boomstam van een waterheuvel af. In een achtbaan trein. En overal in de rij wachten. Tja, het is niet anders. De kids hebben lol en daar gaat het om. Dan willen ze in de kabelbaan. Nou heb ik hoogte vrees, maar ja je ken ze ook niet alleen laten gaan, dus ik ook in dat ding, nou moet ik zeggen het heeft toch wel wat zo boven de mensen zweven, bij diverse dames keek je zo de spaarpot in. Maar ik vond het toch wel eng. Daarna in de onderwater boten. We gingen regelmatig eten en drinken halen uit onze tassen in de bagage ruimte. Tegen half 5 werd het tijd voor een warme hap. We gingen zitten bij een kinderwaterspuitbak, en aten patat met kroketten en frinkandellen. De kids gingen in de draaimolen ( rond een planeet/maan ) en nog maar eens in de monorail, er was ook een tentoonstellings ruimte met fotos en kranten artikelen over Slagharen. Rond 8 uur was er een grootte parade. Steltlopers, clowns, praalwagens met dansfiguren. Toen ging het park sluiten en gingen we weer naar huis. De heledag mooi weer gehad, maar nu werd het wel heel snel donker, en ja hoor Regen en Onweer. Donders. En donker! En dat op een onverlichte smalle weg. Erg onprettig. We passeerden de dorpen en keken uit naar de oprit van de snelweg richting Zwolle. Plots zagen we een richting aanwijzer met Zwolle, dus wij links af. Maar het ging fout, we gingen voor de rotonde langs ( we zagen in het donker niet dat het een rotonde was ) en toen waren we in eens op de paralel weg, links van de snelweg. Zucht. Keren dus maar en weer naar het kruis punt. Toen zagen we dat het een rotonde was, en kwam het toch nog goed. Bij het eerst volgende station getankt. En weer verder door het noodweer. Nog steeds veel te donker. We gingen twijfelen of we niet beter konden stoppen en afwachten Maar we zagen nergens een verlichte stop plaats, dus maar door sukkelen met 80 op de rechter baan. In de buurt van Utrecht stopte het met regenen en ging het weer beter. Tegen elf uur savonds waren we thuis. Een lange, maar leuke dag.

KidszCity in Utrecht

Een bezoek aan KidszCity in Utrecht. Het schoolreisje van onze jongste zoon ging dit jaar naar Utrecht, kinder speelparadijs KidszCity. Bij vertrek kregen alle kidsz een vrijkaartje vopr een volgend bezoek. Een slimme zet, want die schoolreis kids komen allemaal apart terug met hun ( betalende ) ouders en broertjes. Zo ook wij. Kelly hield in de auto de hele tijd zijn KidsPaspoort en Vrijkaartje stevig in zijn knuisten en broer Reinier was stinkend jaloers dat hij (nog) niet z'n pasport had. Het was een regenachtige dag, dus een goede gelegenheid voor een binnen activiteit. Helaas reden we een beetje verkeerd, ( afslag te vroeg ) maar gelukkig vonden we het toch nog. Wel opvallend dat het nergens aangegeven staat, geen weg wijs bordjes. En het zit nog al in een "achter af straatje". Maar goed. we hebben het gevonden. Met een hoge stalen trap omhoog en dan melden bij de balie. Ondanks het vrijkaartje kwam de entree toch nog op 22.50 Euro. En wat heb je daar dan voor? Een twee voetbalvelden grote hal vol leuke atracties. Voor de kleinsten is er de ballenbak, glijbanen, doolhof klim ding, mini scelterbaan en een ballonen-draaimolen. Voor de iets grotere is er een reuze klimkasteel met toffe glijbanen, een oerwoud trein, een lasergame zone, een reuze glijbaan, verschillende draaimolens, botsautos. Er is een koffie/snoepbar, een restaurant ( met frituur ) en overal tafeltjes en stoelen. Gratis toiletten. Je kan er ook een kluisje huren om je spullen in te doen, maar die kun je ook in de gratis (onbewaakte) garderobbe hangen.
Uren hebben onze jongens rond gerend, geklommen, gegild, en al het andere wat knullen van die leeftijd plegen te doen als ze los mogen. Het was erg leuk. Maar eerlijk is eerlijk, 22.50 voor 3 personen is wel wat veel. Ook was het eten en drinken duur. 1.80 voor een kartonnen bekertje met koffie! Toch was het een fijne dag. De toiletten waren ook leuk: diverse waren op kinder hoogte, zo ook de wasbakken. Leuk gedaan. Weer veel fotos gemaakt, ook voor de PB site. Er waren dan wel geen PB's alleen een stalen muur met stromend water, maar bij uitzondering mag die er best op. Tegen half zes gingen we weer naar Rotterdam. Ik kwam nog even gevangen te zitten in de lift. Op de alarm-bel werd niet gereageerd, maar gelukkig zag een mevrouw ons staan zwaaien en tikken op het glas. Toen kwam er een man met een sleutel en konden we er weer uit klimmen. Benauwde momenten, hadden we maar gewoon met de strap moeten gaan, luiheid word gestraft, blijkt maar weer. Lekker naar de auto en weer opweg. Het had blijkbaar goed door geregend want het was buiten overal nat. Binnen niets van gemerkt.

Plaswijck Park

Vandaag naar Plaswijck Park, in Hillegersberg-Rotterdam. We hadden op de web site mee gedaan aan de wedstrijd, en twee kaartjes voor de kids gewonnen, ik had ook nog een "gele pluim" van mijn werkgever, dus we gingen echt super goed koop naar binnen met ze vieren. Bij de ingang staat een 'mini-splash' een soort glijbaan waar van af een bootje het stinkende water van De Plas wordt in geschoten. En leg dan je kinderen maar eens uit dat je daar ziek van kan worden, mond dicht en niets in slikken als er toch wat op je gezicht komt. Ze laten je gewoon lullen. Vervolgens naar de cartbaan, Reinier gelijk in de rij en Racen maar. Kelly zag dat niet zitten, dus ik ben met hem naar de glijbaan/zandbak/klimkasteel gegaan. Er was ook een blik omgooi hokje. We zijn ook in de rondrit geweest. De ottertjes kregen net eten, dooie kuikens, vers uit het ei. Eetsmakelijk. We keken in het katten huis naar de grote katten en liepen snel langs de stinkende zwijnen. Af en toe ging het even regenen, en tijdens een van die buitjes, schuilden we in het apenhuis. Nou die stinken ook. Toen het weer droog was zijn we lekker ijsjes gaan eten. En ja, Reinier weer in de autotjes en Kelly weer naar de klimmuur, daarna nog maar eens in de mini-splash. De kids hebben een leuke dag gehad, de wcs waren schoon. Wel vond ik dat er erg veel "orthodoxe hillegersbergenaren' liepen, ( nou wil ik het niet gelijk een jehova-park noemen ) echt last hadden we er gelukkig niet van. Als kind kwam ik regelmatig in dit park, en er is veel veranderd in de loop van de jaren. Bij de oude ingang staan nog steeds de glazen huisjes waar in vroeger vogels zaten, de oude uitkijk toren is nu buiten gebruik en verboden toegang. Maar de prachtige water partijen met bijzondere planten zijn er nog in volle glorie. Ook voor liefhebbers van even rustig zitten en genieten van al het groen, is er ook vol op te genieten in plaswijck.
Tegen vijf uur ging het park dicht, en reden we naar Ridderkerk, lekker naar de Mac. En zo kwam er weer een einde aan al weer een vakantie dag.

Rust dag.

Vandaag een rustige dag, geen activiteiten. Beetje rommelen in huis, mee boodschappen doen. Pakjes posten. Beetje op de gallerij zitten. Rond kijken op eBay en Qoop, want ik zoek nog twee deeltjes uit de pokemon serie ( boekjes! ), maar tot nu toe niet gevonden.

Walibi World

Vandaag zijn we naar Walibi-World geweest. Vorig jaar waren we er voor het eerst en de waterbaan en spuitboten bevielen toen goed. Dus daarom dit jaar weer op weg naar de flevopolder. Toet Toet. Tassen met drinken en eten, en de kids wat om te spelen voor onderweg. Het is gemakkelijk te vinden, want even voorbij Harderwijk staan er al walibiborden. Het weer werkte mee, af en toe een paar spatjes, maar voor de rest goed te doen. De kids zijn in alles wat rond-draaid geweest. Niet in de grootte 8 banen, want dat vinden ze toch nog wat te eng ( als het maar niet ondersteboven gaat; dan doen we het ). De kereltjes zijn wel in de houten achtbaan geweest. die vonden ze zelfs het leukst. Ook het kasteel met illusie kamer beviel ze wel. Het was ook weer water spuiten en roetsjen en in de trein. Geweldig. Handige bagage kluisjes dus geen gesjouw met tassen nodig. Bij de ingang is een soort "vertrekhal" daar achter begint het park. Bij de hal stond een "frans"mannetje met een draaiorgeltje, die was echt grappig, hij zwaaide naar de mensen, flirte met de meisjes, liet kinders aan zijn wiel draaien, heel goed. ( een levende attractie, die zie je niet veel meer). De toiletten in de centrale hal waren SMERIG, overal vliegen, urine en ontlasting op de grond en potten. Schande! Wat wel leuk is; het park is opgedeeld in landen. Mexico en Italie en het bos van sherwood vond ik het bezoeken zeker waard. Lachen die mexicaanse hoeden, die in de rondte gieren. Ook was het eten in de haccianda prima. We zijn tot een uur of 8 gebleven, toen werd het koud en de kinderen moe. Bij de kleine kermis staat een hokje met wcs deze waren redelijk schoon, hier dus maar een foto gemaakt voor mijn collectie; Het was weer mooi geweest. Dus lekker naar huis. Een gewone leuke dag. Met de zelfde leuke dingen als vorig jaar. Eigelijk hoef je daar niet speciaal voor naar Walibi, op ieder pretpark direct in de buurt zouden ze net zo veel pret hebben gehad? De tijd zal het leren want we gaan deze vakantie ook nog naar Plaswijck. U hoort er nog van.

K3 en het IJsprinsesje

Vandaag is het een "apart-dag" dat hebben we afentoe wel eens nodig. Kelly is uit logeren en Miranda is met Reinier naar de bios. Naar K3 en het IJsprinsesje om precies te zien. Het zondag ochtend, dus ze zijn met korting naar binnen. Zelf heb ik deze ochtend gebruikt om de boven verdieping eens lekker op te ruimen. Regelmatige lezers van "Mijn Belevenissen" weten wel dat onze slaapkamer vol staat met dozen, zakken en plasticbakken die uit de woonkamer zijn gekomen, omdat we laminaat gingen leggen beneden. Wel, de vloer is al weer een tijdje klaar, maar de dozen uitzoeken had ik nog geen zin in. Vandaag kon ik er niet meer onder uit. Veel zaken verplaatst, gesorteert, en jawel, een wonder ook het een en ander weg gemieterd. Lekker broodjes met gelderse worst en zure bommen gegeten tussen de middag. Tegen 1 uur kwamen Miranda en Reinier weer terug, toen bleek er ook nog een pan met vlees te zijn, dus die maar warm gemaakt en weer broodjes gegeten. Smiddags wat gecomputert en toen was de dag weer zo om. Savonds Kelly op gehaald en toen nog wat tv gekeken. Savonds verliep mijn single aanbieding. 15.75 hebben de 100 plaatjes opgeleverd. Beetje weinig, maar het scheelt wel weer wat ruimte. Komende week zal ik er weer een partijtje op zetten, en ik heb ook nog een doos telefoonkaarten waar ik nixs mee doe. Maar goed, we hebben nu vakantie dus rustig aan. Morgen gaan we naar Walibi. Hopelijk werkt het weer, weer mee.

Open volkstuindag en de dingen die voorbij gaan.

Dit weekend is het open volkstuinendag. Nou hadden wij, toen ik nog bij mijn ouders woonde, ook een volkstuin.
Pa en Ma waren daar heel zuinig op. We hadden een siertuin, maar in een klein hoekje achter in toch ook wel wat tomaten en aardbeien.
Pa ging iederedag er naar toe. Ook in de winter, want er was een vijver met goudvissen op het tuintje en die beestjes mochten niet invriezen.
Dus open houden, hakken en lucht onder het ijs blazen. Op de tuin heb ik vele gelukkige jaren door gebracht, in de vakanties bleven we er ook slapen. Je kon er heerlijk op het terras liggen met een boekje. En fijn grasmaaien, ( dat ruikt zo lekker, vers gemaaid gras ). Maar ook heggen knippen en schoffelen en onkruid wieden, struiken bij knippen, tegels ophogen, hekje repareren, putje graven kompost er in putje weer dicht stampen. Er was altijd wel wat te doen.
Mensen die denken dat je op een volkstuin alleen in de weekenden hoeven te komen om in de zon te liggen, die kunnen er beter niet aan beginnen.
Ruim 10 jaar geleden, ik had het ouderlijk huis allang verlaten, werden mijn ouders te oud om het allemaal netjes bij te houden. En omdat ze niet op een verwaarloosde tuin wilden zitten, dachten ze,.wat niet meer gaat, gaat niet meer. Ze verkochten hun huisje. Ik heb een eigen gezin om voor te zorgen dus ik kon het ook niet voor ze doen. Niet dat ze dat gewild hadden, want als een ander het doet is het toch niet het zelfde als zelf doen. En zelf doen, is juist het leuke van een tuin.
Op een aanplak biljet had ik gelezen dat op het complex waar mijn ouders die tuin hadden ook de opendag zou zijn. Dus ik dacht, kom laat ik gaan kijken hoe het er 10 jaar later bij ligt. ( zouden de nieuwe bewoners we goed gezorgt hebben voor ons tuintje? ) . Zou de vijver er nog zijn, en hoe hoog staan de coniferen nu? In gedachte fantaseerde ik al hoe het er uit zou zien. En zo gingen we zaterdag middag, met foto toestel op weg. Ik, mijn vrouw en onze twee kinders. We reden over de oude kleiweg, ( he, hier rijdt geen bus meer ), en we passeerden de trein tunnel, ( ja die hebben ze daar pas gemaakt ) en toen rechts af, de terletweg op.
Daar was de ingang van het complex al, versierd met witten en groene ballonnen. Parkeren, en daar gingen we. Metteen vielen mij de dingen die veranderd waren, maar ook de dingen die het zelfde gebleven waren op. De kantine was veel groter geworden, en het winkeltje was helemaal verbouwd, maar het mededelingen bord en de daar achter gelegen container plaats waren nog de zelfde on-ge-organiseerde wirwar als 10 jaar terug. Kijk nou zei ik tegen mijn vrouw, het huisje "mork en mindy" heet nog steeds zo. Daar heeft mijn vader nog mee geholpen met bouwen. Pa ging graag andere mensen helpen, dat hoort zo op een volkstuin.
Links was het gemeenschappelijk groen langs het pad, dat moest je bij houden, maar je mocht er niets aan veranderen. Nu is er een "heksen tuin" met kruiden en een glazen kas. Rustig liepen we verder het complex op. En dan... bijna zijn we bij het oude huisje, mijn hart klopt sneller. We passeren de tuin met de vele peren bomen, nog even..... Leeg. We zien drie lege stukken grond. Er zijn huisjes en bomen en planten weg. Lege aarde met wat onkruid vullen mijn gezicht veld. Ontsteld zeg ik: er zijn tuinen weg. Ik kan het niet geloven. Nog een paar meter, Hier stond het huisje van de duitsebuurman, hij had basset honden en een groot terras, op zijn sokken maaide hij het gras om het niet te beschadigen. Er staan nog slechts twee naaldbomen. we passeren een slootje. Daar staat het, ons oude huisje staat er nog. Er is een stuk aangebouwd, de vijver is weg, er ligt een houten vlonder op het grasveld is veel kleiner, de bomen veel groter. Er staat een schuttting langs de slootkant en coniferen. Het is behoorlijk veranderd, maar het staat er nog. Vreemde mensen zitten voor de deur, ik zeg ze gedag, en langzaam lopen we verder. Ik durf ze niet aan te spreken. Ik ben nog te geschokt door de lege plaatsen er naast. Drie huisjes verder, is het weer leeg, en blijft het leeg, de rest van de laan heeft geen huisjes meer. We maken een rondje en ook de huisjes van de achter buren, zijn weg.
Herrinneringen van hoe het was en het beeld van nu, wisselen elkaar af als ik met mijn ogen knipper. Ik weet van sommige plaatsen nog precies hoe het er uit zat en welke mensen er op zaten. Ach, de tuin van achter buurman K, is weg. Deze man stond iedere dag te schoffelen. Hij schoffelde zo veel dat de grond veranderd was in korrels. Intens beledigd was K, toen mijn vader eens tegen hem zei : "Je schoffelt je tuin dood man, er zit geen leven meer in je grond", nooit heeft nog een woord met ons gewisseld. Nu ligt er een vlakte met onkruid, niets rest er nog van al zijn werk. Er naast was de tuin van een man met een dikke bril, die haalde altijd water uit de sloot om zijn tuin nat te maken. Water uit de kraan was niet goed volgens hem. Ook hier , alles weg. Ik draai me om, op de hoek zie ik in gedachte, het huisje van de familie O. een drie bij drietje het kleinste model. Mw O zat in het bestuur, en hun dochter R werkte in een brood & banket winkel in het Oude Noorden. De tuin is leeg, het huisje weg. We lopen weer verder richting in gang, hier staan weer huisjes. Ook het huisje van P.D. staat er nog. Dat was een vriend van mijn vader, P.D. was voeger van beroep, ( metselaar ) en in de winter ging mijn vader altijd met hem soep eten, bij de butagas kachel zaten ze dan sterke verhalen van vroeger uit te wisselen. Helaas is er niemand. Ik kan dan ook niet vragen of P.D. nog de eigenaar is van het huisje, of hij nog leeft. Ik weet het niet. We bezoeken nog even de speeltuin, en lopen nogmaals langs het oude huisje. Wat is het allemaal veranderd. De kaalslag doet me pijn. We gaan even zitten en ik zeg eerlijk, het complex is naar de klote. Geconfronteerd met de vergankelijkheid, het tijdelijke van alles. Verdrietig gaan we weer naar huis. Hier kom ik nooit meer.

Laatste werkdag voor de grootte vakantie

Vrijdag laatste werkdag voor mijn zomer vakantie. Heerlijk 15 dagen achter elkaar vrij.
Vrij om met het gezin leuke dingen te doen, en een beetje in huis te rommelen. Want er staat best nog hier en daar het een en ander dat weg kan. Of opgeborgen kan worden in een diepe donkere kast. Ha. Maar goed, eerst moesten op deze regenachte vrijdag ochtend de mutaties worden gecontroleerd, een laptop worden getest, en een werkinstruktie voor gebruik van de Voorraad Tool worden geschreven. Dat laatste werd wel hoog tijd, want het is natuurlijk niet handig als maar 1 persoon weet hoe het werkt en als die weg is gebeurt er .... juist. Dan kan ik de hele stapel gaan doen als ik terug ben. Dus toch maar wat screenshots en een verhaal. Zo moet het lukken. Lekker gegeten in de kantine en smiddags de instructie afgemaakt. De laatste dingen in het magazijn opgeruimd, de week rapportage die ik normaal op maamdag ochtend draai, vast gemaakt in geleverd en dan lekker naar huis.