Eindelijk zomer

En dan mag ik tussen de middag naar buiten......

Regional Pokemon Championships Leiden (NL)

De laatste Regional Championship van dit seizoen vond plaats in Leiden (NL), een flinke opkomst want er waren 92 spelers, waaronder ook een aantal duitse. De Junioren speelden 4 ronden, Senioren 5 ronden en de Masters 6 ronden. Het was 'game-play' dus 1 potje per ronde, iedere ronde duurde maximaal 30 minuten. Game-play is niet mijn ding, ik persoonlijk vind "2 uit 3" fijner spelen. Maar goed, gezien het aantal deelnemers kon dat natuurlijk niet.

Zo als gebruikelijk bij Pokemon toernooien was er een ongedwongen en sportieve sfeer. Er waren ruim voldoende judges aanwezig die door de zaal liepen en goed aanspreekbaar waren. In de naast de zaal gelegen bar ruimte waren hapjes en drankjes tegen normale prijzen te verkrijgen en reken maar dat er heel wat broodjes kroket en bakjes patat naar binnen zijn gewerkt door de dappere strijders en aanhang. 

Tussen de ronden in en na afloop was er gelegenheid tot het ruilen van Pokemon kaarten. Mening map werd door gesnuffeld op zoek naar een mooie kaart voor de verzameling of een bijzondere sterke voor verbetering van het deck. Voor het naar huis gaan kreeg iedere deelnemer nog een pakje kaarten en een speciale holopromo Shelmet kaart met RegioChampion logo. Al bij al was het een gezellige dag vol ontmoetingen, bij praten, strategien bedenken en heel veel Pokemon plezier. De uitslag en meer fotos kun je terug vinden op de website van PokemonOrganizedPlay.

ThermaCare probeerverpakking

Ik voel me een heel stuk beter. Eerst uitgeslapen, ontbijtje, een beetje ge-internet, de mail door genomen, en voor het eerst weer even naar buiten. De post van de afgelopen dagen door genomen en daar trof ik de Gratis Probeer Verpakking van ThermaCare aan. ( met dank aan Gratiz.nl ) Dat leek me wel wat om vandaag uit te proberen. En echt, het voelt heerlijk warm aan op je rug. Ik ben de dunste niet meer, en toch paste het. Conform de instructies heb ik gedurende de dag mijn vrouw een paar maal naar mijn rug laten kijken. De huid was wel wat rood, maar geen blaren. En zolang je er mee staat of loopt gaat het prima. Alleen als je er mee gaat zitten en tegen aan leunt wordt het wel erg warm op je rug. Gedragen van 12 tot 17.00 uur. En daarna er een flinke draai aan gegeven zodat het warmte deel op mijn buik kwam. Daar is het niet voor bedoelt, maar wel een lekker gevoel. Voorzichtig een kleine warme maaltijd gegeten: Zuurkool met worst. En toen kreeg ik zin in een geintje. De thermacare als een mutsje om mijn hoofd gedaan en een foto gemaakt. Daarna snel onder mijn overhemd weer tegen mijn buik gedaan. Zou dat goed zijn voor mijn poliepen? In ieder geval vermindert het daar ook de pijn. Tja, de buikpijn is weer terug, vanavond voor het slapen gaan maar weer een dusputal in nemen. Het kan niet altijd mee zitten.

EMC en de dingen die verkeert gaan.

Dinsdag was ik aan beurt voor poging 2, om een poliep uit mijn dunne darm te laten verwijderen middels een scopy. In december mislukte poging 1 en nu was dus de herkansing. Maandag dronk ik de 4 liter cleanprep en bracht de hele middag door op de WC. Toen was ik wel lekker schoon. Dinsdag ochtend vroeg gemeld bij de balie van het EMC. De incheck balie was nog gesloten, dus wachten. Vervolgens naar de afdeling. Daar kreeg ik een bed en een kastje. In het kastje waren geen knaapjes, dus ik moest mij jas en kleding maar op de bodem van het kastje leggen. Vervolgens naar de scopy afdeling.Tijd voor het aan brengen van het infuus. Ook niet zo gemakkelijk, eerst ging het mis in mijn rechterhand, gelukkig kon een zuster het vervolgens wel in mijn linkerhand. Geen pretje. Vervolgens naar de scopy ruimte, onder narcose. Dit ging in een keer goed. Later werd ik weer wakker op de uitslaapkamer en nog wat later werd ik met bed en al weer naar de verpleeg afdeling gebracht. Liggen suffen en wachten op de uitslag. Een zaalarts kwam vertellen dat er een storing in de apparatuur was geweest en dat ik een bloeding had gehad bij het verwijderen van een poliep. Dit was gestopt met het plaatsen van krammen. Hem leek het beter dat ik een nachtje zou blijven inverband met de kans op  na bloeding. De zaalarts vertrekt met de beste wensen en er komt een co-assistent in opleiding met een vragenlijst.

Alle standaard vragen over waarvoor ik opgenomen ben, of het in de familie voor komt, of ik ergens allergies voor ben, of ik een branderig gevoel heb bij het plassen of ik verkouden ben, of ik last van haar-uit-val heb, of mijn voeten wel eens opgezwollen zijn, passeren de revu. Ik geef geduldig antwoord want ik werk altijd mee aan dit soort zaken. Ze moeten het ook leren toch. Met een lampje controleert zij mijn ogen. Drie keer. Ik zie de twijfel op haar gezicht. Ik doe net of ik niets merk. Zij controleert mijn klieren, mijn slikreflexs, betast mijn buik ( gelukkig warme handen ) en kijkt dan toch nog eens naar mijn ogen. Ik wil u niet ongerust maken zegt ze, maar er is iets met uw ogen. Dat klopt. En ik vertel haar wat er mee is. Dat schrijft ze ook op. Vervolgens leest ze alles voor wat ze opgeschreven heeft en het klopt. Ze vraagt hoe ze het gedaan heeft. En ik geef haar een verdiend compliment. Ze heeft immers uit zichzelf mijn oog afwijking ontdekt en hier ook iets over durven zeggen.

Enige uren later kwam de arts die het onderzoek gedaan had ook langs. Zijn verhaal is als volgt: Hij had eerst een poliep van 2 cm verwijderd, maar toen ontstond er een bloeding. Gestopt met twee  krammen. Door het bloed in de darm was het zicht belemmert van de scoop, maar hij kon toch de grote poliep van 4cm vinden. Echter, net toen hij de scope er goed voor gedraaid had... ging het licht uit. En moest hij de behandeling stoppen. Ach zo vervelend. Tja. Wat hem betrof kon het infuus naaldje er wel uit en hoefde ik de komende uren niet bang te zijn voor een bloeding. Er is meer kans op een bloeding over een week wanneer de krammen verteerd zijn. Aha. In ieder geval staat nu wel vast dat de poliep er met een scopy uit te halen valt, dus ik hoef niet geopereerd te worden. Binnen twee maanden zal poging 3 plaats vinden. Ik kom weer boven aan de wachtlijst. Dokter gaat weg en er komt een dienst wissel.

Een andere zuster neemt den zorg over. Ik vertel haar dat het infuus er uit kan. Dat moet even wachten. Na wat langer dan even wachten, komt zij terug met drie stukken plakband op haar jasje geplakt. Zij haalt het infuus uit mijn hand en drukt het wondje dicht met een gaasje. Vervolgens plakt zij het gaasje vast met de stukken tape die ze van haar jas af haalt. Echt correct lijkt mij dit niet, maar ik zeg er maar niets van. Wanneer de zuster weg is kijk ik naar mijn hand. Het gaasje zit NAAST het wondje.

Gelukkig hoef ik niet zo lang te blijven.
Inmiddels ben ik thuis en ben weer voorzichtig met eten begonnen. Maandag ga ik weer naar kantoor. Maar ben wel al vast begonnen met het beantwoorden van mails en het  maken van de planning van volgde week.
Ziek zijn overkomt je, maar niet werken is een keuze.

MRI Alvleesklier

Deze donderdag was het weer tijd voor de jaarlijkse controle van mijn alvleesklier. Middels een MRI worden er dan electromagnetische plakjes van mijn lichaam als afbeelding vast gelegd. En later bekeken door een specialisten team. Een paar dagen voor en een paar dagen na het onderzoek vul ik een vragen formulier in omdat ik mee doe aan het patiënten tevredenheids en belasting onderzoek. Hoe ik me voel, het geheel ervaar, wat voor lichamelijke en geestelijk ongemakken ik van de behandeling, het onderzoek en de gang van zaken in het ziekenhuis onderga. Ik doe er graag aan mee. Want er valt natuurlijk altijd wel wat te verbeteren. De wachtkamer-flow bijvoorbeeld. Dat ik op tijd ben voor mijn onderzoek, maar ruim 45 minuten later word binnen geroepen dan het afgesproken tijdstip. Terwijl mensen die later binnen kwamen dan ik, eerder worden geroepen. Natuurlijk komen ze niet allemaal voor het zelfde onderzoek of dokter en het zal best een "gedeelde" wacht kamer zijn, maar vertel dat je patiënten dan ook. In ieder geval verliep het onderzoek gemakkelijk. Het cactus sap was goed te drinken, mijn infuus werd in een keer goed geprikt. Het "niet meer a-de-men" was goed vol te houden. En dankzij de oordoppen had ik ook geen enkele last van de herrie. Vrijdag rustdag gehouden, het contrast vloeistof uit geplast. Verder geen problemen. Nu wachten op de uitslag. Hopelijk is alles nog stabiel.