In januari ben ik gestopt met het innemen van everolimus vanwege een ontsteking aan de wortels van een paar kiezen. Ik heb toen een antibiotica kuur gedaan. De pijn en zwelling was na een tijdje weg, maar toen ik rond 13 januari weer wilde beginnen met everolimus had ik keelpijn en kon bijna niet praten. Dus de her-start uitgesteld. Uiteindelijk op 25 januari weer begonnen, met een halve dosering. Tot mijn grote verdriet kreeg ik 1 februari alweer kiespijn. Savonds kreeg ik een grote bult in mijn mond en werd mijn wang dik. Ondanks de paracetamol niet kunnen slapen en veel stress. Het is zo jammer, dat ik zo gevoelig ben voor de toxiteit van everolimus. Zaterdag 2 feb naar een noodtandarts geweest, foto laten maken en een nieuwe antibiotica kuur meegekregen. Dat is dan de derde in vier maanden tijd. Direct maar weer gestopt met de everolimus. Het is nu zondag en mijn wang is al minder dik, wel heb ik nog een bult in mijn mond. De antibiotica lijkt ook nu weer te helpen, in combinatie met het stoppen van de everolimus. Gezien de aanhoudende problemen met mijn gebit en de huidproblemen ( mijn benen jeuken ) zit er volgens mij weinig anders op dan definitief te stoppen met de everolimus. Woensdag heb ik een afspraak in het ziekenhuis en dan lever ik de overgebleven tabletten maar in. Nu maar afwachten wat het stoppen voor gevolgen heeft. Het valt allemaal niet mee. Ik heb ook geen zin om me te scheren, maar dat zal toch moeten vanavond. Want ik wil maandag toch gewoon naar mijn werk. Er komt iemand special voor mij langs om de laptop opnieuw in te spoelen. Ik voel me behoorlijk depressief door alle tegenslag. Kon ik maar een weekendje naar de zon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten