Mijn mooie paraplu kapot.
Het moet begin jaren 80 zijn geweest, ik adverteerde in die tijd in het advertentie blad ViaVia een blad voor gratis adverteren. Via een bon in die krant kon je ook gratis adverteren in soort gelijke free adds papers elders in de wereld. Ik ruilde LPs met mensen uit de hele wereld. En zo kwam ik in contact met iemand in Aarhus Danmark. Ik ruilde vele platen en andere muziek spullen met deze vriend. Op een dag vroeg hij of ik ook eens wat anders wilde ruilen. En ik vroeg eigelijk uit een geintje, om een paraplu. En zo kwam ik aan twee gele paraplus uit Horssens City / Horssens Folksblad. Vele jaren liep ik, trost met dit unieke bezit door de regen. Een aantal jaren geleden, waaide de eerste kapot, en haalde ik de tweede uit de verpakking. Vandaag, 12-2-2005 om 7.30 uur, bij het uit laten van de hond, waaide ook deze stuk. Een stuk tastbare herrinnering uit een lang vervlogen "onbezorgde tijd" definitief kwijt. Het contact met de deense vriend is allang verleden tijd. Hij kwam met zijn broers naar Nederland om een nieuw bestaan op te bouwen. Of dat gelukt is heb ik nooit vernomen. Een paar van de platen die ik van hem kreeg heb ik nog. Ergens. Tja je word ouder, de dingen veranderen. Soms verlang ik nog wel eens terug naar die 'gouden tijd' , maar dan richt ik mijn aandacht maar weer snel op de dingen van nu. Want je leeft NU. En daar moet je het beste van maken.
De afgelopen dagen heb ik goed uit gerust, de scopy van afgelopen dinsdag is goed verlopen, ik heb meer tijd dan anders nodig gehad om me weer helemaal ok te voelen. Maar maandag ga ik weer werken. Hopelijk voorlopig even geen zieken huis bezoeken meer. Vanmiddag gaat mijn oudste zoon wak-zwemmen, in het zwembad hoor. Een echte water rat is het. Die wil nooit een paraplu op met de regen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten