Eventjes geduld nog; Scheer-je-Weg

Helaas Helaas, mijn schoonvader heeft pijn z’n rug, en kan dus voorlopig het laminaat niet komen af maken. Ach we kunnen lopen en de kamer lijkt lekker groot. Dus we hebben gewoon nog eventjes geduld. Ik heb ( oh hoe dapper ben ik geweest ) een oude pc weggegooid. Het was een pentium 1 die ook ooit voor 7.50 gulden gekocht had bij een bedrijf ik den haag waar ik gedetacheerd was. Verder ruim honderd floppies in de container gemieterd, waarvan ik niet weet wat er op staat. Allemaal dingen met ZIP op het label. Vast spelletjes of oude documenten. Ik heb er nog wel ff de exemplaren waar "foto" op stond tussen uit gehaald. Vandaag naar Schiebroek geweest en een heerlijk MALAGA-IJsje gegeten bij de italiaanse ijsboer op het plein. Ik ben dol op ijs met krenten. Kelly nam aardbij, Miranda Yoghurt en mijn vader Pistache. Ja daar zaten we dan op het bankje te likken. Stopt er een auto, ( want je mag parkeren op dat plein tegenwoordig ) stapt er een vrolijke man uit die vriendelijk gedag zegt. Nixs aan de hand zul je denken, maar even later kwam hij terug in een knal geel shirtje. Ik dacht dat ik blind werd. Van dat wegwerkers fluor geel. Vreselijk. Ja zegt de man, dat valt wel op he? Ik ben scheidsrechter, ja, ik fluit landelijk. En dan moet je een shirt hebben dat anders is dan die van de spelende clubs. Mooi he? Tja wat zeg je dan? We lachten maar vriendelijk en knikten. Spontaan liet hij mij het prijskaartje zien. Wat een prijs he, zei hij. Krijg ik niet vergoed hoor. Moet ik zelf betalen. ZESTIG EURO. Dat is me nog al wat voor een blind makend geel shirtje. Vriendelijke man ging weer weg. Kelly ging naar de glijbaan en wij bleven nog even zitten lekker in de schaduw. Een fijne dag. Kelly vond dat ik lelijke baard stoppels had. Ja zei ik, Mamma heeft me niet goed geschoren. Dan doe ik dat voortaan wel voor je pappa zie onze knul. Helaas was hij het thuis nog niet vergeten, dus daar lag ik met bonzend hart onder de brombrom Kapper Kelly Scheert Je Glad. Na afloop zie onze knul: Das dan zestig euro.... Wat? Moet ik dat zelf betalen?

Braderie en Kermis

We hebben lekker broodjes beenham gegeten. Maar tot ons verdriet stond de kraam uit friesland er dit jaar niet bij. Dus geen suikerbrood. Jammer. Verder was de braderie heel geslaagd. Miranda heeft voor broeken gekeken, en ik heb wat riemen gekocht. Verder stond er een te gek gave verkoper met inlegzool-steunkussen dingen voor in je schoen. Wat kon die man praten zeg. Geweldig. Maar 15 euro is wel duur, maar goed op de tv kosten ze meer dan 60. Leuk om zo een beroeps babbelaar bezig te zien. Natuurlijk was er ook weer de bekende oud hollandse shit. ( klompen maken, manden vlechten, weet ik veel, dat soort met uitsterven bedreigde ambachts handelingen. ) , dus maar snel door naar de kermis. Eendjes vissen, rondjes draaien, ballen gooien, touwtje rukken, muntjes werpen. Kijk dat is nou hollands plezier dat nooit vergaat. Helaas deze keer geen draai-in-de-rond-glasplaat-met-bewegende-arm, en-als-je-geluk-hebt-duw-je-wat-van-de-glas-plaat-af-apparaat. Daar ben ik goed in. Maar ja, dat komt dan wel weer eens als de kermis bij het zwembad staat. Miranda is goed in het "smijt het muntje in het gleufje, valt naar beneden op een berg andere muntjes, komt schijvertje heen en weer, muntje valt over randje, weer schuivertje en als je mazzel hebt vallen er muntjes en waarde punten over de rand in het uitwerp bakkie". Pfff. Voor 20 euro munten er in en dan thuis komen met een magnetisch dartbord en een plastic balletjes mitrailleur. Maar een lol dat we gehad hebben. Volgend jaar doen we het weer. Morgen weer werken. Er komt een Toshiba man de nieuwe docking stations laten zien. Ben benieuwd of het nu wel stevig is. Want die mini dingen die we nu hebben gaan om de haverklap kapot omdat de mensen het er niet goed recht op geduwd krijgen. Maar goed, dat gaat weer over werk. Dus nu snel naar bed. ( Na een laatste slok Berentzen Limonade. )

Bijna klaar.

Mijn schoonvader heeft maandag en dinsdag flink door gewerkt, de vloer leg er in een een deel van de plinten zit ook al op z'n plaats. Het is heel mooi geworden. En de kamer lijkt nu veel groter, natuurlijk komt dat omdat we er nu minder in hebben staan. Vrijdag komt mijn schoonvader het af maken en brengt dan ook de eettafel mee.
De bank en plankenzooi is op gehaald door de kerels van de Roteb, ik hoorde het te laat anders had ik een betere foto gemaakt. Kijk ze staan, de flinke kerels die mijn bankje laten verpulveren. Morgen ben ik weer vrij, dan is het Paardemarkt en Braderie in IJsselmonde, daar gaan we ieder jaar weer ff kijken. Er is ook kermis. Misschien hebben ze nog wat leuke boeken bij de kerk. Vorig jaar scoorde ik daar een leuk Beatrix foto album. Dus we zien het wel.

Naar buiten!

Het weekend is al weer bijna voorbij. De kamer is leeg zo ver als het kon. De drie zitter staat buiten. Ken je dat? De bank op zijn kant, de kamer uit schuiven en dan klem komen te staan in de kamer deur opening? Nou dan de poten er maar afschroeven en de deur knop van de deur. Weer proberen. Je vingers klem. Het behang beschadigd. En daar sta je dan, jij aan een kant je vrouw aan de andere kant. Duwen en trekken en maar schelden op elkaar. Me vrouw maar vol houden dat het ook zo in gekomen is. En ik zeker weten dat we toen de deuren er uit hadden gehaald. Na veel gekijf, krijg ik me zin. Vrouw boos op de galerij, jankend haar moeder bellen. En onder luid gevloek met een schroeven draaier en hamer de pinnen uit de scharnieren slaan. Die zitten natuurlijk lekker vast geverfd. Maar een paar rake tikken en los die zooi. Dan de deur van de kamer, de deur van de hal en de buitendeur hup de galerij op.
Dan gaat weer met veel gekreun en geduw en getrek en een in de weg dansende hond eindelijk de bank de deur uit. Aan het einde van de galerij.... HUP de trap af. Vrouw rent gillend terug. De buren komen kijken. Ja hun oude bankstel kan er ook wel bij. Lachen hun deur is net zo smal als die van ons. En daar staan ze dan klem met hun vingers. Ik laat ze maar effe. Onder tussen smijt ik de planken van de tafel en het bureau naar beneden. We stapelen alles op een parkeer plaats. Kan de roteb het morgen ochtend zo de shredder in scheppen. Effyn de deuren weer op zijn plaats de pinnen weer in de scharnieren timmeren, en ja daar komt eindelijk de buurman voorbij met zijn bank. Hij heeft hem er toch uit gekregen zonder de deur er uit te halen, Knap hoor. Nog even de stofzuiger door de kamer, de hond gilt blaft bijt helemaal gek in de slang. Hij haat haat haat die stofzuiger. Arm beest. Morgen ochtend komt mijn schoonvader het laminaat leggen. Ik ga smorgen werken, maar om 12 uur ga ik naar huis, dan wordt het wel tijd de kast te gaan verplaatsen. Die moet dan eerst nog helemaal leeg. Dat wordt nog wat.

Een eettafel en lamitaat. wat een werk.

Zo, het bureau is uit elkaar, de tafel ook. Het oude tapijt ligt op de galerij, en de plastic plaat voor onder de bureau stoel staat ook buiten. Zondag avond laat, gaat het allemaal naar buiten, met het oude bankstel. De kamer is leeg, de ramen gezeemd, alle losse dingen in dozen gedaan en naar de slaap verdieping gebracht. PC weer aan gesloten en de monitor even op de vensterbank. Toetsen bord op schoot. We rusten even uit.
Morgen gaan we verder werken, want er staan nog dozen achter de bank, die moeten ook nog naar boven. En we moeten nog de kasten uit ruimen. Wat gaat er gebeuren bij boortman, hoor ik U denken. Wel nu, we gaan laminaat leggen. Dus alles wat uit de kamer kan, gaan we er uit zetten. En dan maandag wordt het klikken en tikken. Als de eerste helft van de kamer klaar is, verplaatsen we de kast. Ja de hele kamer wordt anders. Er komt ook een nieuwe salon tafel en een ander bureau. Bij mijn schoonouders op zolder staat nog een eet hoek. Een mooie grote tafel met 4 stoelen. Die komt hier te staan. In plaats van de drie-zitter. Van het bank stel blijft alleen de twee-zitter. Tja, de woon kamer is maar 4 bij 4. Dus het is passen en meten. Maar het moet lukken. Want ik wil al jaren een eettafel. Veel gezelliger dan met je boord op schoot op de bank zitten. Of met het boord op de lage tafel en dan in kleermakers zit op de grond. Dat is toch niet fijn eten. Eindelijk heb ik mijn vrouw zo ver. Er komt een tafel. Hoera. Nu moet ik haar nog zo verkrijgen dat zij en de kids ook aan tafel komen eten. Anders zit ik er alleen. En dat is ook weer niet leuk. Maar ik heb goede hoop. Alleen staat nu de slaapverdieping helemaal vol met dozen. Boeken en speelgoed, en cdroms en weet ik veel wat voor in de loop van de jaren verzamelde klerezooi. Dat zoeken we uit als de kamer klaar is. Jaja. Nou ik weet wel wat ik doe, telkens als mijn vrouw naar de bingo is en de kids naar bed, sluip ik met een doos de galerij af en dan hup in de container. ( als je niet weet wat er in zit mis je het ook niet ). Nou maar hopen dat ze dit niet leest. SSSST. niet verklappen hoor.