Naar buiten!

Het weekend is al weer bijna voorbij. De kamer is leeg zo ver als het kon. De drie zitter staat buiten. Ken je dat? De bank op zijn kant, de kamer uit schuiven en dan klem komen te staan in de kamer deur opening? Nou dan de poten er maar afschroeven en de deur knop van de deur. Weer proberen. Je vingers klem. Het behang beschadigd. En daar sta je dan, jij aan een kant je vrouw aan de andere kant. Duwen en trekken en maar schelden op elkaar. Me vrouw maar vol houden dat het ook zo in gekomen is. En ik zeker weten dat we toen de deuren er uit hadden gehaald. Na veel gekijf, krijg ik me zin. Vrouw boos op de galerij, jankend haar moeder bellen. En onder luid gevloek met een schroeven draaier en hamer de pinnen uit de scharnieren slaan. Die zitten natuurlijk lekker vast geverfd. Maar een paar rake tikken en los die zooi. Dan de deur van de kamer, de deur van de hal en de buitendeur hup de galerij op.
Dan gaat weer met veel gekreun en geduw en getrek en een in de weg dansende hond eindelijk de bank de deur uit. Aan het einde van de galerij.... HUP de trap af. Vrouw rent gillend terug. De buren komen kijken. Ja hun oude bankstel kan er ook wel bij. Lachen hun deur is net zo smal als die van ons. En daar staan ze dan klem met hun vingers. Ik laat ze maar effe. Onder tussen smijt ik de planken van de tafel en het bureau naar beneden. We stapelen alles op een parkeer plaats. Kan de roteb het morgen ochtend zo de shredder in scheppen. Effyn de deuren weer op zijn plaats de pinnen weer in de scharnieren timmeren, en ja daar komt eindelijk de buurman voorbij met zijn bank. Hij heeft hem er toch uit gekregen zonder de deur er uit te halen, Knap hoor. Nog even de stofzuiger door de kamer, de hond gilt blaft bijt helemaal gek in de slang. Hij haat haat haat die stofzuiger. Arm beest. Morgen ochtend komt mijn schoonvader het laminaat leggen. Ik ga smorgen werken, maar om 12 uur ga ik naar huis, dan wordt het wel tijd de kast te gaan verplaatsen. Die moet dan eerst nog helemaal leeg. Dat wordt nog wat.