Blijkbaar hebben wij al jaren groene stroom, we zijn klant van eneco. Nou zal het mij een worst zijn welke kleur de stroom heeft, als de koelkast het maar blijft doen. Ha! Effin, als gewaardeerde klant kregen we vrij kaartjes voor een bezoek een dierentuin Blijdorp.
Jaren geleden dat we daar geweest zijn, we hebben er onze trouwfotos laten maken en later zijn we nog een paar maal met de kids geweest. Nou zo een gratis toegang kaart konden we natuurlijk niet onbenut laten. Daarom ging ik deze Dinsdag een uurtje eerder weg van het werk, om zo met M en K op het afgesproken tijdstip bij de ingang te zijn. M wilde via de "aquarium'-zijde naar binnen. Dus daar zouden we samen komen.
Ik reisde met de trein naar CS Rotterdam en verliet het station aan de achterzijde, lang geleden stopte hier de Blijdorp-tram. Maar die is afgeschaft door de 'klantvriendelijke' RET. Ach dacht ik, dan loop ik toch. En zo liep ik de route die ik als kind met mijn ouders ook nam om van CS naar Blijdorp te gaan. Langs de sportvelden. Veel is er niet van over, er staan huizen, eigelijk zijn er nog maar een paar onbenullige veldjes over. Onderweg werd ik aan gesproken door een dame op een fiets met twee koters, "ga ik zo goed richting de dierentuin?" Ja dus, en Ja zij had ook een eneco kaartje.
Bij de ingang aangekomen, drong het tot me door dat de "aquarium'-ingang helemaal aan de andere kant was. Lopen Lopen Lopen. Maar al-bij-al was ik toch nog eerder bij de ingang dan M en K met de auto. File! Op een bankje gewacht, irritante kinderen aan het gillen "Ma Ma, kijk een grijze ooievaar, die worden met uitsterven gedreigt" Verbaasd keek ik om er stond een gewone vogel op 1 poot met een lange snavel, die je wel vaker bij goudvis vijvers ziet. Schoonheid zit toch in het oog van de kijker he.
Gelukkig kwamen M en K redelijk snel en konden we het park in, eerst nog in de rij voor een parkeerkaartje en toen hup het aqua gebeuren in. Wat een vissen. Haaien en koraal eters, gelukkig dik glas er tussen. Mooi dat wel. En reuze grote schildpadden, zo traag en langzaam als hun kleinere varianten.
Daarna buiten in het park gedwaald, alles is veranderd. De groenvoorziening tiertwelig en geeft je het gevoel dat je op safari bent. Ik vond weinig terug van vroeger, het oude giraffen verblijf is een eetgelegenheid geworden, met PandaPoffertjes. De dieren zijn goed te zien van af verhoogde taluuts en van af hangbruggen leuk gedaan.
Ook vonden we het Slurfhondje waarover we op internet gelezen hadden. Eenzaam beestje, achter glas en maar heen en weer huppen. Daar moeten ze maar snel een soortgenoot voor op slurven!
We hebben natuurlijk ook in het park gegeten. Patat met kip. En hebben we gebruik gemaakt van het parktreintje. De plekken waar we onze trouwfotos hebben laten maken ( meer dan 15 jaar terug alweer ) hebben we wel gevonden. We hebben ons in ieder geval geammuseerd en het was absoluut de moeite waard.
Bedankt Eneco!
Jaren geleden dat we daar geweest zijn, we hebben er onze trouwfotos laten maken en later zijn we nog een paar maal met de kids geweest. Nou zo een gratis toegang kaart konden we natuurlijk niet onbenut laten. Daarom ging ik deze Dinsdag een uurtje eerder weg van het werk, om zo met M en K op het afgesproken tijdstip bij de ingang te zijn. M wilde via de "aquarium'-zijde naar binnen. Dus daar zouden we samen komen.
Ik reisde met de trein naar CS Rotterdam en verliet het station aan de achterzijde, lang geleden stopte hier de Blijdorp-tram. Maar die is afgeschaft door de 'klantvriendelijke' RET. Ach dacht ik, dan loop ik toch. En zo liep ik de route die ik als kind met mijn ouders ook nam om van CS naar Blijdorp te gaan. Langs de sportvelden. Veel is er niet van over, er staan huizen, eigelijk zijn er nog maar een paar onbenullige veldjes over. Onderweg werd ik aan gesproken door een dame op een fiets met twee koters, "ga ik zo goed richting de dierentuin?" Ja dus, en Ja zij had ook een eneco kaartje.
Bij de ingang aangekomen, drong het tot me door dat de "aquarium'-ingang helemaal aan de andere kant was. Lopen Lopen Lopen. Maar al-bij-al was ik toch nog eerder bij de ingang dan M en K met de auto. File! Op een bankje gewacht, irritante kinderen aan het gillen "Ma Ma, kijk een grijze ooievaar, die worden met uitsterven gedreigt" Verbaasd keek ik om er stond een gewone vogel op 1 poot met een lange snavel, die je wel vaker bij goudvis vijvers ziet. Schoonheid zit toch in het oog van de kijker he.
Gelukkig kwamen M en K redelijk snel en konden we het park in, eerst nog in de rij voor een parkeerkaartje en toen hup het aqua gebeuren in. Wat een vissen. Haaien en koraal eters, gelukkig dik glas er tussen. Mooi dat wel. En reuze grote schildpadden, zo traag en langzaam als hun kleinere varianten.
Daarna buiten in het park gedwaald, alles is veranderd. De groenvoorziening tiertwelig en geeft je het gevoel dat je op safari bent. Ik vond weinig terug van vroeger, het oude giraffen verblijf is een eetgelegenheid geworden, met PandaPoffertjes. De dieren zijn goed te zien van af verhoogde taluuts en van af hangbruggen leuk gedaan.
Ook vonden we het Slurfhondje waarover we op internet gelezen hadden. Eenzaam beestje, achter glas en maar heen en weer huppen. Daar moeten ze maar snel een soortgenoot voor op slurven!
We hebben natuurlijk ook in het park gegeten. Patat met kip. En hebben we gebruik gemaakt van het parktreintje. De plekken waar we onze trouwfotos hebben laten maken ( meer dan 15 jaar terug alweer ) hebben we wel gevonden. We hebben ons in ieder geval geammuseerd en het was absoluut de moeite waard.
Bedankt Eneco!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten