Een weekje geleden ben ik naar de huisarts geweest omdat ik steeds zo moe en duizelig ben. Tintlende vingers en koude benen. Trillen, slecht zien. Zij verwees mij naar Star om bloed te laten prikken. Inmiddels is de uitslag binnen, ik heb geen bloedarmoede (HB=10) en ik heb geen suikerziekte. Maar..... mijn B12 niveau was 89 en dit hoort boven de 200 te zijn. Blijkbaar neemt mijn lichaam al geruime tijd geen B12 vitamine meer op uit mijn voedsel. Ik had het het jaren geleden in ziekenhuis al eens met de internist over B12 gehad, maar toen waren de waardes nog goed. Effin, mijn voorgevoel is dus juist geweest en ik krijg de rest van mijn leven om de 2 maanden een B12 injectie. Gisteren de eerste gehaald en ik voel me al een stuk beter. Nu maar hopen dat mijn lichaam het niet te snel op maakt. Anders moeten ze vaker prikken. En dat wordt dan natuurlijk weer een hele discussie. Artsen hebben graag standaard patienten met standaard afwijkingen en een standaard oplossing. Tja, die vlieger gaat niet op, ieder mens is nu eenmaal anders. Pluk de dag. Vandaag voel ik me goed. De zon schijnt en de mannen van de groen voorziening staan in hun orange hesjes te schoffelen in de groenstrook voor het huis. - - - En terwijl ik dit typte ging de telefoon. Een van de collegas heeft zich ziek gemeld en ik wordt verzocht in te vallen. Het gaat om een migratie project. ( pc's vervangen ) Vandaag en morgen lig ik onder bureaus pcs aan te sluiten. Wouw-Flashback met dat werk ben ik 14 jaar geleden de ict in gegaan. Zou ik nog weten hoe het moet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten