Gelezen: Thomas Ross - De zesde mei

Het boek "De zesde mei" lag al geruime tijd in de kast, direct na de aankoop was ik begonnen er in te lezen, maar na een hoofdstuk bleef het wegens drukte en ziekte in de kast liggen. Nu ik eindelijk weer eens vakantie heb, had ik het boek weer te voorschijn gehaald. Ik wilde het eindelijk lezen, en dat is vandaag gelukt. Het heeft me een paar uur gekost, maar het was de moeite waard; Ik hou wel van boeken over samenzweringen en geheime diensten. Dat het geschreven is van uit verschillende oogpunten bevalt me ook wel. De gebeurtenissen worden bekeken door de ogen van een fotograaf, en door die van een net uit de gevangenis ontslagen jonge dame. Het is een realtiteits-fictie. Dat wil zeggen dat het boek gaat over dingen die echt gebeurd zouden kunnen zijn, en waarbij gebeurtenissen en citaten overeen komen met de werkelijkheid. Het blijft echter fictie. Er zijn geen bewijzen voor de in het boek gesuggereerde conclusies. Toch is dit niet het boek wat ik dacht dat het zou zijn: ik had een recentie gelezen over een boek waar in beschreven werd hoe de wereld er uit gezien zou hebben als de aanslag op Pim was mislukt en hoe hij daarna Hans Wiegel als premier aantrok. Daar is in dit boek geen sprake van, de aanslag lukt wel en het boek eindigt na het overlijden van Fortuyn. Dit is dus niet het boek wat ik had willen lezen, maar ik heb er toch van genoten. Dat andere boek vindt ik ook nog wel. Omdat je je tijdens je vakantie niet alleen moet bezich houden met ontspanning, heb ik ook "De onbegrensde geest" van Timothy Ferris ( Menselijke intelligentie in relatie tot de kosmos ) op tafel liggen. Ook dat boek verwacht ik deze vakantie uit te kunnen lezen.