Tjonge jonge

Zaterdag, 10 uur, ontbijt op bed. Boterham met chocolade vlokken en een stukje kerstbrood. Beker thee er bij. Op gestaan en in mijn pyjama op de bank tv kijken. Krijg weer buikpijn. Duspatal ingenomen, toch maar weer in bed gegaan. Tegen 1 uur nieuwe poging. Boterham met kippenworst, de eerste beker koffie sinds dagen. Het smaakt me niet. Tjonge jonge, de meeste mensen hebben problemen met spoelen, ik juist meer met opstarten. M brengt K naar de Pokemon club, die doen het vandaag maar zonder mij, wat niet gaat, dat gaat niet. Bovendien willen ze ook nog langs de speelgoed winkel. Iets met Skylanders? K wil dat graag voor kerst. Er zou een gouden exemplaar uit zijn. Ach waarom ook niet. Ik blijf thuis en loop wat heen en weer. Misschien dat wat beweging de darm goed doet. Door de duspatal zakt de kramppijn, zo direct maar even een DVDtje kijken, voor de afleiding. Zoals het er nu uit ziet wordt dat Maandag nog niet werken. Ik moet toch eerst weer normaal naar de wc kunnen. Gelukkig is het lokaal Maandag en Dinsdag verhuurt, dus maakt het niet zo veel uit en de mails kan ik van thuis uit ook doen. 

Opstarten

Diep geslapen en daarna een licht ontbijt, de ingewanden moeten rustig op gang komen. Alles is door de scopy behoorlijk opgerekt en gevoelig. Met de laptop op bed gebleven, het blog bij gewerkt en ingelogd op de bedrijfs mail. Er zijn meerdere mails binnen gekomen die ik behandelen kan. Ik verstuur voucher nummers voor examens, beantwoord wat vragen van collega's, en controleer iemands rechten in de e-learning module. Dat kan best van uit bed. Ziek zijn overkomt je, maar niet werken is een keuze. De mensen verwachten immers wel antwoord. Gelukkig voel ik me er toe instaat. Vanille-vla met chocolade vlokken, boterhammen met appelstroop, een glas sinaasappel sap, drie bekers thee. En nog steeds geen aandrang om naar het toilet te gaan. Weer wat mails behandeld. Vervolgens wel plassen, maar dat telt niet, de darm moet weer gaan werken. Pas rond 6 uur savonds een klein flut beetje ontlasting. En gelijk kramp. Duspatal ingenomen. Broodje kaas gegeten. Dit blogje schrijven en maar weer proberen te slapen. 

Dubbel Ballon

Vroeg op gestaan en al mijn zakken leeg gemaakt, ik neem niets mee naar het ziekenhuis alleen mijn ID en mijn patiënten kaart. Schoonpapa brengt de kids naar school en M brengt mij naar het ziekenhuis. We zijn mooi op tijd. Kleren in het kastje, een blauw voorbind schort aan en het bed in. Ik heb geen lenzen in en alle vage vlekken lijken op elkaar. Ik schud handen maar kan niet zien van wie. Toch jammer dat ik zo slecht zie zonder lenzen. Iemand doet allerlei plakkers op mijn lichaam en ik krijg een infuus naald. M gaat naar huis en ik word de gang opgereden richting scopie kamer. Er is een ontspannen sfeer en de dames maken grapjes over mijn gewicht. Ik vraag of de dokter er gelijk 20 kilo uit kan halen. Niet dus. Ach ja. De dokter geeft me een hand en  aan zijn stem herken ik hem. Ik krijg een bloed druk meter om en het aftellen gaat beginnen, een voor een noemen alle aanwezigen hun naam en functie. De dokter brengt het doel van de behandeling onder woorden en ik bevestig dat ik ben wie ik ben en dat wordt ook op mijn pols bandje gecontroleerd. Alles klopt en het infuus met de  propofol ( zo versta ik het, maar je zal het wel anders schrijven ) wordt aangezet. Ik krijg een zuurstof kapje op en de zuster vraagt of ik al een leuke droom heb bedacht. Afvallen zeg ik. Ik doe mijn ogen dicht. Wanneer ik ze, naar mijn idee twee tellen later weer open doe, lig ik op de uitslaap kamer en is de behandeling voor bij. Fantastisch. Die narcose werkt veel beter dan het ouderwetse roesje. Ik heb helemaal niets gemerkt. Ik doezel nog wat na en krijg al vlot een kop thee en een boterham met kaas. De smaak pupillen zijn een stuk gevoeliger als je een tijdje niets hebt gehad, want het smaakt over heerlijk. Ik blijf ontspannen liggen. De zuster heeft naar M gebeld dat ik klaar ben en dat ik kan worden opgehaald. Even later komt de dokter bij me zitten. De behandeling is goed gegaan, hij heeft maar liefst 12 poliepen uit de dunne darm kunnen halen. Maar er is ook minder goed nieuws; ik heb nog VEEL meer poliepen zitten, dicht op elkaar. Waaronder een van 4 centimeter die hij niet kon pakken, omdat hij de scoop er niet goed voor gedraaid kreeg. Vandaag waren er drie patiënten en kon hij dus ook niet te lang door gaan. Het voorstel is nu om de ingreep in Januari te herhalen, met mij als enige patiënt, dan is er een behandel tijd van 4 uur. Ik ga akkoord en wacht de oproep verder af. Er lijken verder geen complicaties dus ik hoef geen nacht te blijven. Even later komt M me ophalen en gaan we naar huis. Ik kruip in bed en slaap en al snel.

Kleanprep

Rond twaalf uur begonnen met het innemen van de vier liter Kleanprep. Er staat in de bijsluiter dat je rond twee uur moet beginnen, maar ik weet uit ervaring dat ik dan tot savonds laat op de wc hang en snachts ook last heb. En eerder begonnen is eerder klaar dus sneller weer rust in de buik. Daarom om twaalf uur gestart. Iedere tien minuten een glas en de eerste liter gaat er vlot binnen een uur in. De tweede liter doe ik wat langer over en halverwege de tweede liter moet ik voor het eerst naar de wc. De boel komt vlot op gang. En het heen en weer lopen tussen de keuken ( glas drinken ) en naar de WC ( prut prut ) is begonnen. Ondertussen de buik kneden om het sneller te laten door lopen. Na de tweede liter hou ik een half uurtje rust. Rond half 3 begin ik met de tweede helft. Ik voel me niet misselijk en alles gaat vlot er in en er uit. Iets voor vijf uur drink ik het laatste glas en ik ben goed schoon. Het komt er bijna net zo schoon uit als het er in gaat. ( Lekker praatje he ? ) Zo tegen zes uur voel ik me leeg en schoon. Ik moet dan altijd aan Patty Brard denken: "iedereen zou dat eens moeten doen, al het vuil er uit en schoon beginnen" . De achterlijke.  Effin ik kijk nog wat tv en ga vroeg naar bed. Morgen naar het ziekenhuis. 

Geld ligt op straat

Gelukje vandaag; tijdens de tussen-de-middag-wandeling vond ik bij Rokkeveen een muntje van 5 eurocent op straat. Gebeurde dat maar iedere dag. Er staat geen naam op, dus terug geven aan de eigenaar is niet mogelijk. Kortom; een wie-het-vind-mag-het-houden gevalletje. Wat mij wel aan het denken zet. Hoeveel geld zou ik in mijn leven al verloren zijn? Door een gat in mijn broekzak, of net ff naast de portemonee los gelaten en weg gerolt. Dat je je muntjes in je hand hebt op zoek naar een muntje om te passen en hup daar rolt iets uit je hand en je ziet het niet meer liggen? Geen idee. Maar aangezien geld steeds minder waard wordt, moet ik er dus nog heel wat bij vinden om het in balans te brengen.

Zijn jouw financien in balans?

In 2012 gaan we weer meer betalen voor de zorg premie, en gaat het eigen risico om hoog. En wat gaat er met de energie kosten gebeuren? Gelukkig maar dat geld steeds minder waard wordt, dan heb je er niet zoveel last van als alles duurder wordt.

Ja, laat mij maar begroten, dan komt het wel weer goed met europa. Op-zn-Grieks was toch altijd al over-gewaardeerd.