Pokemon

Zaterdag in Rotterdam naar de Pokemon Gym geweest, K heeft fijn gekaart en ik ben met M wat gaan wandelen, over de markt en even naar V&D. Zondag vroeg op gestaan, want deze dag was in Leiden het Juriaan herdenkings tournooi. Juriaan wat de Pokemon Professor / Gymleader van de PokeGym in Rotterdam, onlangs is hij onverwachts in zijn slaap overleden. 22 jaar oud. Om de mensen die hem kenden de gelegenheid te geven samen te komen werd zondag een special tournooi georganiseerd in zijn woonplaats Leiden. Meer dan 70 spelers waren aanwezig, van uit Groningen tot aan Belgie aan toe. Er was een speciale herdenkings boom waar aan je een kaart kon hangen en voor alle deelnemers waren er leuke prijzen ter beschikking gesteld door diverse organisaties en bedrijven die Juriaan kenden. Het was een vriendschappelijk tournooi en iedereen heeft zeer sportief gespeeld. K werd 2de van junioren en kreeg behalve een stapel pokemon pakjes ook een GymLeader Tshirt. Zelf werd ik 26ste bij de senioren en kreeg 1 pakje. Savonds laat toen we weer thuis waren hebben we nog even stil bij elkaar gezeten, gepraat en gedacht over dat rare ding dat we leven noemen. We moeten echt meer de tijd nemen voor elkaar en om te LEVEN, want het kan zo onverwacht voorbij zijn. We zullen Juriaan nog lang missen.

Huisarts

Volgens de huisarts heb ik geen liesbreuk en mijn prostaat heeft ook een normale maat. Voor de zekerheid toch even een plasje ingeleverd. De volgende dag kreeg ik telefonisch te horen dat er bloed bij zat. Over een week een nieuw plasje inleveren. Dan zien we weer verder. De pijn in de lies is zo goed als weg. Ben donderdag na het bezoek aan de huisarts ook gewoon weer aan het werk gegaan. Geen koorts meer. Wel moe en ik heb diaree: het lijkt wel dropwater. Het zit dit jaar absoluut niet mee met de gezondheid.

Bijna Beter?

Sinds maandag 24 november ben ik in de ziektewet. Het griepvirus heeft mij in zijn greep. Koortsaanvallen, hoofdpijn, hoesten, pijn in rug en buik. Donderdag dacht ik, het gaat wel weer, dus ik naar mijn werk. Nou dat was niet handig. Na twee mailtjes lezen zag ik de letters groter en kleiner worden op het scherm, en ik had zweet druppels op mijn bovenlip. Een collega heeft me thuis gebracht. Snachts kotsen en 25 keer wakker. Moe. En toen kreeg ik bij het hoesten pijn in mijn lies. Wat nu weer?Maandag gebeld naar het docters centrum, 'het heerst', gewoon uitzieken. Maar mijn lies? Donderdag kan ik langs komen. Eerder is er geen plaats. Vandaag ga ik de hele dag op blijven. Ik ben sinds vorige week donderdag niet meer buiten geweest. Weer normaal eten en drinken, en ik ga ook mee de hond uitlaten. Ik wil me weer goed voelen. Maar het voelt of ik een kussen op mijn hoofd heb, dat langs mijn oren op mijn schouders drukt. Maar ik klaag niet hoor. Ik ga zo lekker op de bank zitten en de dvd box "10th kingdom" kijken.

De Beekse Bergen Safari Park

De kids zijn dit jaar op schoolreis geweest naar de BeekseBergen en ze hadden gezegt dat ze er nog wel eens naar toe wilden. Vorig week kregen we vrij kaartjes voor het Safari Park, Tante Mien had ze gewonnen bij een loterij en zij maakte ons er blij mee. En zo gingen we dus deze zaterdag in onze auto richting Tilburg. Het park was groter dan ik gedacht had, het is ruim 25 jaar geleden dat ik daar zelf geweest ben: met mijn ouders ging ik in een bus van uit Rotterdam naar het park. In die zelfde bus reden we daar een rondje, gingen wat eten, reden weer een rondje en toen terug naar Rotterdam. Nu vele jaren later, loop ik met mijn vrouw en eigen zoon over het zelfde grond gebied. Ik herken niets. Maar dat geeft niet. We kozen nu voor een bus rit over het park, ( dus niet met de eigen auto naar binnen ) , en we luisterden keurig naar Rascha de jongedame die de bus bestuurde en veel vertelde over gnoes en witte neushoorns. We bezochten het "Kongo"-restaurant, en daarna gingen we weer met de bus via een andere route terug naar het begin punt. Deze maal chauffeuse Joice, die het over wissels van de herten had, over ezels en giraffen. Hierna deden we de wandelsafari, mooie vogels, ottertjes in het bad, beren en Rode Panda's. Een flinke wandeling van ruim een uur, via afrikaans dorp kwamen we weer bij de Kongo halte. Wederom met de bus naar de ingang. Onderweg zagen we hoe de leeuwen in hun hokken werden gedaan, want het werd al weer sluitingstijd. Op ons gemakje in de auto weer terug naar Rotterdam gereden. Een dag vol buiten lucht, lichaams beweging en mooie dieren. Weer eens wat anders dan gillende kinderen in een achtbaan: Bavianen op een eiland.

Reinier Jarig

En daar hoort een taartje bij. Gefeliciteerd!