Voor altijd ons puppie

Je was zo klein, dat je op 1 hand paste, de eerste keer dat we je zagen. Bij de fokker thuis, waar we je bij je mamma weg lokten met tong geklak en zachtjes met de hand op de grond kloppen. Nieuwschierige donder met je oren veel te stijf omhoog. Een paar weken later ging je met ons mee naar huis. Een washandje met de lucht van mamma er aan ging mee. De eerste nachten sliep je in een doos, maar daar kwam je al ras uit. Rennen vliegen en weer door gaan, energie genoeg. Heel wat keren haalden we je van de bank of van het bed. Je werd snel zindelijk en wist precies wie er wel en niet in de straat thuis hoorde. Niet lang daarna verhuisden we en moest je wennen aan een nieuwe woning. Er kwamen kindjes ( kleine baasjes ), en die werden heel snel groot en jij, jij werd ook ouder. Nu ben je 12 en het trappen lopen gaat niet zo best meer, je hoest veel. Volgens de dokter heb je hartruis, je hart is te groot en er hoopt zich wat vocht op. Nu krijg je medicijnen en seniorenvoer met koolhydraten. Misschien kan hij zo nog een jaartje ( of twee ) mee, zei de dokter. Ouwe grijze, je blijft ons puppie voor altijd.

Ketel gemaakt.

Maandag ochtend weer gebeld naar firma M, wiens storings nummer er op onze ketel staat. Volgens hen moeten wij de woning bouw ver. bellen. Vervolgens de woninging bouw ver. gebeld, en je raad het al, die geven het nummer wat op de ketel staat om te bellen. Zucht. Gelukkig zagen we de mannen die de ketel geplaatst hadden een paar blokken verder bezig in een andere woning. Even aan geproken. Om 4 uur kwamen ze even langs. Twee moeren hebben ze aangedraaid en dat was dat. Geen lekkage meer. Om 5 uur werden we gebeld door de woning bouw ver. of we al door firma M waren terug gebeld. Niet dus. Maar laat maar. We hebben het al anders opgelost. Als er weer eens iets is, kunt u gewoon bellen hoor, zei de dame van de woning bouw ver. Nou daar hebben de dan ook alle vertrouwen in. Ahum.

Belasting

Het is weer tijd voor de jaarlijkse belasting aangifte. Je moet dan allerlei dingen bij elkaar zoeken. De jaaropgaaf van mijn werkgever, het premie overzicht van de ziekten kosten verzekering, de giro en bank afschriften waar het saldo van 31 december op staat en de ontvangen en betaalde rente daar over. Natuurlijk ook de papieren van de voorlopige teruggaves en de toeslagen. Een heel gedoe. Nou moet je weten dat ik gewoon een doos in de kast heb staan, waar ik alle rekeningen, afschriften en bonnetjes in gooi. Doos om kieperen en de benodigde papieren zoeken. Vervolgens alles weer in de doos wat niet nodig was, en dicht tapen. Doos op de vliering smijten en een nieuwe doos neer zetten voor alles van dit jaar. Morgen neem ik de benodigde papieren mee naar de zaak om te copyeren en dan leveren we het dinsdag in bij onze boekhouder. Die verzorgt verder de aangifte. Dat is wel zo fijn. Het gebruiken van een boekhouder komt nog uit de tijd dat ik een eigen bedrijfje had en ik geen wijs kon uit alle die maandelijks in te vullen paparassen. Het bedrijfje is er allang niet meer, en werk ik "gewoon in loon dienst", maar het is zo wel gemakkelijk. Benieuwd wat ik dit jaar terug krijg.

De ketel lekt

De vloer blijft maar nat in de bergruimte, recht onder de nieuwe ketel. Raar. Ik heb hem van de week gevult en wel wat gemorst, maar zo lang nat, dat lijkt met toch niet kunnen. Ik neem een oude handdoek en wrijf het tapijt droog. Dan voel ik een hete druppel op mijn hand. He? Zaklantaarn er bij en ja hoor er hangen druppels aan de onder zijde van de ketel. Tijltje er onder en de storings dienst gebeld, in gesproken op het bandje. Nu maar wachten op het terug bellen van de monteur. Gelukkig spuit het er niet uit, zijn het alleen druppels, maar kloppen doet het niet. Als we maandag ochtend nog niets hebben gehoord bellen we weer.

Storing aan de Ketel, en afscheid Rosa

IJs koud vanmogen in huis, en geen warm water uit de kraan. Op de nieuwe ketel staat in het display een F te knipperen. Met mijn slaperige kop op zoek naar het boekje. Er stond ook 0.0 Bar. Bij vullen dus. Eerst de dozen met boeken uit het hok, slang zoeken, emmer zoeken. Slang aan de kraan, water er door. Andere kant van de slag aan de vul nippel, alle kranen open en wachten. Dat ging goed. Bij 1.8 bar gestopt. Kranen dicht. Slang er af. Slang loopt leeg, op de vloer natuurlijk want hij glipte naast de emmer. Reset knop in rammen en ja hoor, groen lampje. Moet goed zijn toch. Vanavond als de vloer weer droog is, zet ik de zooi er wel weer in. Hop Hop naar de bus en naar het werk. Tegen 9 uur belde Miran. De kachel doet het, maar het water uit de kraan wordt niet heet. Hmmm. Schoonpapa kijkt er vanmiddag naar. Vandaag laatste werkdag van collega Rosa. Lekker vlaai gegeten en daarna met de groep naar de Bram voor een patatje. Fototje voor later, en langs de jamin voor een doosje Merci. Of ik iets op het blog schrijf over deze laatste dag; Afscheid nemen blijft toch iets naars. Ook al ben je "maar gedetacheerd" je bouwt toch een band op met je collega's, zeker als het team allemaal van dezelfde club is. Maar we komen elkaar toch weer tegen, op de kwartaal meetings bijvoorbeeld. Het ga je goed.